Πέμπτη 10 Απριλίου 2014

Λίγο πριν το τέλος. β'



Ο Τόλης μπήκε μέσα στο supermarket, κατευθύνθηκε στον διάδρομο με τις κονσέρβες κι άρχισε να γεμίζει το καρότσι. Ξαφνικά σταμάτησε. Έπρεπε να είναι ψύχραιμος και να κοιτά τις ημερομηνίες. Δεν τις κατέβαζαν τον τελευταίο καιρό από τα ράφια κι ας είχαν λήξη. Υπήρχε νόμος που επέτρεπε να ταΐζουν τον κόσμο με ληγμένα και να βγάζουν κέρδος από αυτό. 
"Ούτε στην κατοχή τέτοια κατάντια!", σκέφτηκε.
Ευτυχώς δεν είχε προλάβει να ρίξει πολλές, στο καρότσι του. Τις έλεγξε, προσεκτικά. Την μια που βρήκε, την έβαλε πίσω στη θέση της. Μετά, άρχισε να χώνει το χέρι του βαθιά στα ράφια και να ξεθάβει, αυτές που ήταν πίσω και οι ημερομηνίες τους ήταν πιο μακρινές. Όταν το γέμισε, έτρεξε στο ταμείο. Είχε ιδρώσει από την προσπάθεια και το άγχος. Ένιωθε τον κόσμο να τον κοιτάει με απορία, αλλά δεν έδωσε σημασία. Πλήρωσε, έβαλε τα πράγματα στο αυτοκίνητο και ξεκίνησε για την πλατεία της γειτονιάς του. 
Στην κάτω γωνία, δίπλα στο κομμωτήριο, υπήρχε ένα μικρό μαγαζάκι, γύρω στα τριάντα τετραγωνικά με μια βιτρίνα βρώμικη και θολή. Δεν το έπαιρνε το μάτι σου. Έπρεπε να ξέρεις τι θέλεις για να πας εκεί, αλλιώς το προσπερνούσες αδιάφορα. Ο Τόλης, πάρκαρε ακριβώς απέναντι. Κατέβηκε από το αμάξι και μπήκε σχεδόν τρέχοντας μέσα.
"Καλώς τον!", ακούστηκε μια βραχνή φωνή από το βάθος.
"Γεια σου, Νίκο.", η φωνή του ακούγονταν κάπως ξένη στα αυτιά του.
"Πως από δω, ρε αδερφέ! Καιρό έχω να σε δω....", είπε ο μαγαζάτορας και πλησίασε τείνοντας το χέρι του.
"Λέω το Σαββατοκύριακο να πάω για κυνήγι, με κάτι φίλους αλλά δεν έχω φυσίγγια.", απάντησε και του 'δωσε το δικό του. 
Ο Νίκος τον κοίταξε περίεργα.
Μόλις εκείνη την στιγμή, ο Τόλης, κατάλαβε την γκάφα που 'χε κάνει. Η περίοδος του κυνηγιού είχε τελειώσει, εδώ και δυο μήνες. 
"Σαν να μη μου τα λες καλά, Τόλη.....".
"Εντάξει, έχεις δίκιο..... Κοίτα..... είμαστε πολλά χρόνια φίλοι.....", δεν πρόλαβε να συνεχίσει.
"Φίλος σου είμαι..... συνεργός σου, δεν θέλω να γίνω....".
"Συνεργός;;;; Όχι.... όχι.... δεν κατάλαβες..... παρεξήγηση....".
"Τι παρεξήγηση μου τσαμπουνάς; Αφού δεν είναι περίοδος κυνηγιού και εσύ χρειάζεσαι φυσίγγια για να πας κυνήγι; Εγώ, τι πρέπει να καταλάβω, δηλαδή; Ότι δεν είμαι ελέφαντας;".
" Όχι..... όχι, σε παρακαλώ. Δεν θέλω να κάνω έγκλημα. Το σπίτι μου και την οικογένειά μου θέλω να προστατεύσω......".
"Τι; Μπήκαν στο σπίτι σου; Πότε; Πως και δεν μαθεύτηκε στη γειτονιά;".
"Αμάν, ρε Νίκο. Τίποτα δεν έγινε, τουλάχιστον ακόμη, αλλά είναι θέμα χρόνου.".
"Δηλαδή, δέχθηκες απειλητικά τηλεφωνήματα; Και γιατί δεν πας στην αστυνομία;".
"Σταμάτα!!!! Σταμάτα, επιτέλους να φτιάχνεις σενάρια επιστημονικής φαντασίας και άκουσέ με πρώτα. Αμέσως το μυαλό σου να γυρίσει αστυνομική ταινία. Για προφύλαξη τα χρειάζομαι, σε περίπτωση που γίνει το μπαμ κι αρχίσει το πλιάτσικο.", επιτέλους το ξεστόμισε.
"Εκρηκτικός μηχανισμός; Που..... Που..... εδώ στη γειτονιά;".
"Τι κάθομαι και συζητάω μαζί σου..... Όχι ρε Νίκο! Πτώχευση. Το κράτος θα δηλώσει πτώχευση και τότε να δεις τι έκρηξη θα γίνει! Μεγαλύτερη και από ατομική βόμβα!!!!".
Ο Νίκος έμεινε με το στόμα ανοιχτό. Μπορούσε να φανταστεί τα πάντα εκτός από αυτό. 
"Τι λες τώρα ρε Τόλη; Αφού η Ευρώπη θα προστατεύσει.....", ψέλλισε.
"Ποιόν θα προστατεύσει, Νίκο; Την Ελλάδα; Αυτά είναι παραμύθια για να φέρουν τον κόσμο προ εκπλήξεων. Για να μην είναι προετοιμασμένος και επαναστατήσει..... Θα μας φέρουν προ τετελεσμένου γεγονότος για να μην μπορέσουμε να αντιδράσουμε άμεσα. Αυτό θα κάνουν.", με μια ανάσα τα είπε κι ένιωσε το αίμα του να βράζει από θυμό.
Ο Νίκος μπήκε πίσω από τον πάγκο του μαγαζιού του, έσκυψε και έβγαλε τέσσερα κουτιά με φυσίγγια. 
"Πάρτα. Πάρτα, αλλά θέλω δεν ξέρω, τίποτα εγώ. Μη μου δώσεις λεφτά. Πάρτα κι ευχήσου να έχεις άδικο."
Ο Τόλης τα πήρε κι έτεινε προς την πόρτα του καταστήματος. Γύρισε κάτι να πει, αλλά ο Νίκος δεν τον άφησε.
"Φεύγα σε παρακαλώ και κάνε πως αυτή την κουβέντα δεν την κάναμε ποτέ. Ποτέ! Κατάλαβες;".

9 σχόλια:

  1. Ειλικρινά με κρατάς σε αγωνία!Μπράβο,πολύ καλά!Αυτές οι ιστορίες καθημερινής τρέλας είναι πάντα οι καλύτερες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη,
      χαίρομαι που σου αρέσει!
      Μου άρεσε ο χαρακτηρισμός "ιστορίες καθημερινής τρέλας".... κοίτα που φτάσαμε..... Εύχομαι αυτό που γράφω να μείνει στην σφαίρα της φαντασίας και μόνο.....
      Την καλησπέρα μου!!!!!

      Διαγραφή
  2. μου άρεσε αυτό το απόσπασμα.. αν και φαντάζομαι πως πρέπει να πιάσω την ιστορίά από την αρχή, έτσι??


    υγ. καλώς σε βρήκα πάντως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. kat,
      χαίρομαι που βρεθήκαμε!!!!
      Όσο για την ιστορία, μόλις το δεύτερο κομμάτι ανέβασα, οπότε δεν έχει πολύ για να μπεις στο πνεύμα.
      Σε ευχαριστώ πολύ!!!!! Να είσαι καλά!!!! Καλό βράδυ!!!!

      Διαγραφή
  3. Παντα οι ιστοριες σου ειναι εκπληκτικες αν και δεν εχω προλαβει να διαβασω πολλες.Πέρασα οπως κάνω παντα στους φιλους για ν αφησω τις ευχες μου.Πασχαλινες δεχτείτε ευχες απο την καρδια βγαλμένες,ολες οι μέρες της ζωής σας να είναι αναστημένες.Καλη Ανάσταση και Καλό Πάσχα!!!
    ░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆✿❥░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆Θα τα λεμε και στο face :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Best perk concerning by doing this of promoting your brand name is that you will acquire possible customers without including mid guys. buy usa facebook fans

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. I am happy to find this post very useful for me, as it contains lot of information. I always prefer to read the quality content and this thing I found in you post. Thanks for sharing.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τσιγάρο Κρέας ....

Να διευκρινίσω αρχικά ότι δεν θέλω να επιτεθώ σε κανέναν. Μια σκέψη θέλω να καταθέσω, επειδή τυγχάνει να είμαι και καπνίστρια και ......