Έχω ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα.....ΣΟΣ

Πριν μερικές μέρες έληξε το αντιβάριους που είχα και το αντικατέστησα με το καινούριο.
Όλα καλά στην αρχή δεν λέω..... αλλά με αφήνει να δω τα πάντα εκτός από τους αναγνώστες μου και να ανεβάσω σχόλια είτε δικά μου είτε σε κάποιους άλλους μπλόγκερς....
Το σκασμένο το αντιβάριους είναι το kaspersky internet security 2010...... για να μην εκφραστώ καλύτερα..... είπα μήπως έχει κάποιος από εσάς καμιά ιδέα, να με βγάλει από το αδιέξοδο.....
Αυτός είναι και ο λόγος που χάθηκα και δεν μπορώ να επικοινωνήσω μαζί σας!!!!!!
Ευχαριστώ πολύ για την κατανόηση, εκ των προτέρων!!!!

Ένα κουίζ

Ο φίλος μου το Milch(kaferland.blogspot.com), με έβαλε να παίξω ένα κουίζ. Καλώ, λοιπόν και εγώ όποιον μπει και θέλει, να το παίξει.
Ξεκινάω....
1.Η απόλυτη ευτυχία για μένα είναι:
Ένα φλυτζάνι καφές.
2.Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί:
Το ότι θα δω το χαμογελαστό πρόσωπο του συμβίου μου.
3.Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι:
Η «στραβωμάρα» μου.
4.Το βασικό ελάττωμά σας είναι:
Καλά θέλει και ρώτημα; Η Γκρίνια μου.
5.Σε ποιά λάθη δείχνετε μεγαλύτερη επίεικια:
Ποιός κάνει λάθη..... Εγώ;;;;;
6.Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε;
Την Κλεοπάτρα.
7.Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα;
Ο Μπάτμαν.
8.Το αγαπημένο σας ταξίδι:
Στα άστρα.
9.Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς:
Φυσικά.... Στήβεν Κίνγκ και υιός. Το όνομα αυτού Τζο Χιλ.
10.Ποιά αρετή προτιμάτε σε έναν άντρα;
...........................................................
11.Και σε μια γυναίκα:
Την ειλικρίνια.
12.Ο αγαπημένος σας συνθέτης:
Εεεεε να δεις πως τον λένε......
13.Το βιβλίο που σας σημάδεψε:
Ένα Άρλεκιν..... δεν θυμάμαι τον τίτλο.
14.Η ταινία που σας σημάδεψε:
Ντάμπο το ελεφαντάκι.
15.Ο αγαπημένος σας ζωγράφος:
Σαλβαντόρ Νταλί.
16.Το αγαπημένο σας χρώμα:
Μοβ, μοβ, μοβ.
17.Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;
Τον μουσακά.
18.Το αγαπημένος σας ποτό:
Το τσιπουράκι μας.
19.Όταν δεν γράφετε ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Να κοιμάμαι.
20.Ποιο είναι το μοτό σας;
Το μοτοσακό μου....
21.Πως θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Δεν θα πεθάνω..... θα βρυκολακιάσω.....

Σειρά σας τώρα!

ΩΩΩΩΩ είναι πάλι μια από εκείνες τις μέρες....

Αυτές τις ψυχολογικές μεταπτώσεις δεν τις χωνεύω καθόλου. Εκεί που είσαι μέσα στην καλή χαρά, τρεις λαλούν και δυο χορεύουν, έρχεται η κεραμίδα στο κεφάλι σου και δεν ξέρεις από που. Μέχρι να σηκώσεις το κεφάλι σου και να ξεζαλιστείς, να και άλλη μια, να σου δίνει το τελειωτικό χτύπημα.........
Εεεε, σταματήστεεε!!!! Μια μπορώ να την αντέξω.... η δεύτερη πάει πολύ! Και δεν είναι που θα τις φας και θα σταματήσει το θέμα εκεί, όοοχι.... είναι που ήδη είσαι χάλι μαύρο και γίνεσαι χειρότερα!!!!
Το καλύτερο, δε; Όλα περνάνε μέσα από ένα πρίσμα να, μετασυγχωρήσεως! Αμέσως η μύγα γίνεται καμήλα και η τρίχα, τριχιά. Τι, δεν με πιστεύετε; Και τι δεν έχω κάνει να είμαι ένα φυσιολογικό άτομο.... Τι χαμομηλάκια, τι βαλεριάνες.... τίποτα σας λέω.... Δεν με πιάνει τίποτα!!!!!
Στην Αθήνα το Δαφνί ήταν κοντά, αλλά μην νομίζετε ότι εδώ θα μου χάλαγε το χατίρι, η κλινική η ανάλογη..... Κάθε μέρα, από μπροστά περνάω για να πάω στη δουλειά μου! Πολλές φορές σκέφτηκα να κάνω μια στάση, αλλά το σίγουρο είναι ότι θα με κρατήσουν και θα με δέσουν με εκείνο το υπέροχο, λευκό, συνολάκι! Και ξέρετε και κάτι άλλο; Θα είμαι και σπουδαίο φαινόμενο για ψυχολογική ανάλυση....
Είμαι σίγουρη ότι ο Φρόυντ θα τα έσκιζε τα διπλώματά του!!!!
Εκεί που είμαι καλά, όλα μου φταίνε. Δεν αντέχω τίποτα, ούτε καν εμένα! Δεν φτάνει που εκείνο το ψυγείο έχει αναστενάξει από το άνοιξε κλείσε, τρώγομαι και με τα ρούχα μου. Ναι, έβαλα ένα κιλό, τρέχει τίποτα;..... Αααα, είπα.... Θα το χάσω αργότερα, εντάξει; (Καλά, αν κρατήσει κάμποσο αυτό.... θα πρέπει να κάνω δίαιτα κανα χρόνο!!!!!)
....... Αχ, θα μου πείτε, τι φταίει εκείνος ο γλυκός άνθρωπος που αποφάσισε να δέσει τη ζωή του με τη δική σου; Φταίει, πως δεν φταίει.... Εγώ ήμουν πολύ ειλικρινής μαζί του, από την αρχή. Ποτέ δεν του είπα ότι είμαι φυσιολογική. Του εξήγησα, τον παρακάλεσα, άγιο τον έκανα, τίποτα εκείνος σας λέω.... Δεν άκουγε Χριστό! Βρε καλέ μου, βρε χρυσέ μου.... Θα δεινοπαθήσεις! Θα βγεις από τα ρούχα σου! Κρίμα είναι! Έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου να κάνεις καλύτερα πράγματα, από το να ασχολείσαι με τις ψυχανεμίσεις μου.
Δεν ξεκουνήθηκε, ούτε καν τις βλεφαρίδες του δεν πετάρισε! Δεν τον τρομάζει τίποτα!!!!
Είναι ο ήρωάς μου!!!!!! Σε ποια μάχη, καλέ; Υπάρχει μεγαλύτερη μάχη από αυτή που δίνει κάθε μέρα με μένα;..... Και μου το τόνισε, ότι δεν θα πτοηθεί ποτέ.....
Ποιος πρέπει να φοβάται τώρα;

Φυγή

Σκέφτηκα κάποια στιγμή ότι έπρεπε να φύγω. Πολλές φορές, κατά καιρούς, με πιάνουν τάσεις φυγής, αλλά ποτέ, τελικά, δεν κάνω το πρώτο βήμα. Έτσι και αυτή τη φορά, θα μείνω δέσμια της ίδιας μου της απόφασης. Δεν είναι δειλία. Ποτέ δεν υπήρξα τέτοια στη ζωή μου. Δειλία θεωρούσα το να το βάλεις στα πόδια και να μην κοιτάξεις ούτε μια φορά πίσω, για να δεις τι άφησες. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι δεν το σκέφτηκα να το κάνω.
Σαν μια δύναμη που σε σπρώχνει στην πλάτη βίαια και εσύ προσπαθείς να κρατάς κόντρα. Η ψυχή σου και η καρδιά σου να σπαράζουν απεγνωσμένα και η λογική να λέει ΟΧΙ, ΟΧΙ, ΟΧΙ... ΜΕΙΝΕ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΕΙΣ......
Για ποιο λόγο να αγωνιστώ, ποτέ δεν κατάλαβα, αλλά πάντα μένω.....
Δεν μιλάω για ακρότητες, ούτε για αρρωστημένες καταστάσεις. Μιλάω για τα καθημερινά, για τη ρουτίνα, για τα τετριμμένα. Να σηκωθείς το πρωί, αξημέρωτα, να προλάβεις μην σε πιάσει η κίνηση στους δρόμους και αργήσεις στη δουλειά. Να μείνεις εκεί το λιγότερο ένα οχτάωρο, με ένα προϋστάμενο πάνω από το κεφάλι σου, να σου λέει το μακρύ και το κοντό του και μετά να σχολάς..... αλλά η κίνηση να σε προλαβαίνει τώρα και να κάνεις κανένα δίωρο να γυρίσεις σπίτι....
Από αυτά θέλω να τρέξω και να απαγκιστρωθώ.
Ένα σπίτι στην εξοχή, με κήπο και λουλούδια. Πολλά λουλούδια, δέντρα, ζώα. Ένα σπίτι με τζάκι. Με μεγάλα παράθυρα για να φαίνονται τα βουνά πέρα μακριά, σαν κάποιους που έχουν ξαπλώσει και κοιμούνται γαλήνια.
Χρώματα παντού.... Γαλάζιο, πράσινο, καφέ, κίτρινο....
Ορίζοντας απέραντος, άλλοτε χαρούμενος και φωτεινός, άλλοτε γκρίζος και θυμωμένος.
Να έρθει, επιτέλους, η ηρεμία στο σώμα και την ψυχή μου! Να καθαρίσει το μυαλό και η σκέψη μου!!!!

Το βραβείο της Λιακάδας!

Ο αγαπητός μου Leviathan(leviathanfromkavala.blogspot.com), μου έδωσε αυτό το πανέμορφο βραβείο. Τον ευχαριστώ από καρδιάς και με τη σειρά μου το δίνω σε δώδεκα, γιατί δυστυχώς μόνο τόσους πρέπει, φίλους μου bloggers.
Στο αγαπητό μου Milch(kaferland.bogspot.com) που γιορτάζει σήμερα, στην Κοκκινοσκουφίτσα(olykoskaihkokki.blogspot.com), στον κύριο Θανάση τον Μακεδόνα(thanasis-makedonas.blogspot.com), στον Αμερικλάνο(ameriklanos.blogspot.com), στη Λύκαινα(kakoslykos7.blogspot.com), στην Άσχετη, που μόνο άσχετη δεν είναι, όπως λένε οι φίλοι της(vimavima.blogspot.com), στη Vasiliki(truthseeker-vasiliki.blogspot.com), στην Καφενείο ο κόσμος(everything53.blogspot.com), στον Tyler(eco-cinema.blogspot.com), στον Skroutzako(scroodgejkok.blogspot.com), που και αυτός γιορτάζει σήμερα, στην Έλενα Πολύχρωμα όνειρα(polyxrwmaoneira.blogspot.com), στην zoyzoy(zoyzoymomania.blogspot.com) και στον Elf at bay(theelfatbay.blogspot.com).
Τώρα και εσείς με τη σειρά σας μπορείτε να το δώσετε εκεί που θέλετε!!!!! Φιλιά και καληνύχτες!!!!

Υ.Γ. Κατά λάθος έβαλα έναν παραπάνω.... αλλά δεν νομίζω να πειράζει, ε;

Τι άλλο να ζητήσει κανείς;;;;;;

Η οδύσσειά μου ξεκίνησε τον Αύγουστο.... όταν έκανα αυτή την παραγγελία..... Τι το ’θελα;

Ε, είπα, απόσυρση θα γίνει..... παλιό αυτοκίνητο έχω..... ας το δώσω να πάρω το αυτοκίνητο μπρελόκ.....

Πάω στην αντιπροσωπεία και το παραγγέλνω. Χαρά να δεις!!!! Η οποία, μου κόπηκε όταν έγιναν οι εκλογές και καταργήθηκε η απόσυρση.... αλλά, για καλή μου τύχη, είχα προλάβει και είχα κάνει την διαδικασία.... με αποτέλεσμα να δικαιούμαι τα χρήματα, τα οποία δεν έχω πάρει ακόμα, γιατί ..... ούτε αυτοί ξέρουν, εγώ από που να μάθω;;;;;;;;;;;;;

Και περιμένω και περιμένω και επιτέλους ήρθε ..... 20 Δεκεμβρίου..... αλλά δεν μπορούσα να το πάρω....γιατί έπεσα πάνω στις γιορτές...... και πινακίδες δεν έχει, γιατί στις γιορτές.... κανείς δεν δουλεύει......

Και επιτέλους μπαίνει η καινούρια Χρονιά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Και πήρα και τις πινακίδες, μόλις εχθές..........

και μαζί με τις πινακίδες και το αυτοκίνητο ...... ήρθε και η άσπρη μέρα!!!!!!!!!!!!

Το τραγικό της υπόθεσης είναι, ότι δεν έχω καθόλου εμπειρία οδήγησης με τέτοιο καιρό..... τώρα που θέλω να κάνω τις βόλτες μου...... την πάτησα.....

Παρόλα αυτά, θέλω να πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά! Εξάλλου βρήκα το φλουρί στη βασιλόπιτα!!!!

Δεν λένε, ότι, αυτός που θα το βρει θα πάει η χρονιά καλά για αυτόν;;;;;;;;;;;;

Μακάρι η χρονιά να πάει καλά για όλους μας!!!!!!!