Εντάξει..... Μπαίνω .... βγαίνω..... Σκέφτομαι τι να κάνω..... Το μετανοιώνω...... Ξανά μπαίνω.... αλλά οι διαδρομές του μυαλού έκλεισαν.... Παντού κόκκινο και καθόλου πράσινο. Παίρνω τη διαδρομή του παρελθόντος και με σταματάει στο χτες. Δεν με αφήνει να πάω παραπίσω να ξανά δω πράγματα που αγάπησα.... που κέρδισα..... που έχασα..... Όσο το κόκκινο με κρατά εκεί με πληγώνει. Νιώθω νύχια να τρυπούν την καρδιά μου και να αιμορραγώ. Να πονώ περισσότερο από τις ίδιες ακόμα τις δύκολες στιγμές που πέρασα τότε......
Προσπαθώ να γυρίσω και να ατενίσω το μέλλον....... Να περιπλανηθώ στο αύριο και να χαθώ μέσα σε όνειρα κι ελπίδες..... αλλά, εκεί το κόκκινο είναι ακόμη πιο απαγορευτικό και επικίνδυνο. Είναι τόσο μεγάλο και έντονο που δεν με αφήνει ούτε όνειρα να κάνω ούτε να ελπίζω για το καλύτερο...... Έτσι μένω δέσμια του σήμερα και του τώρα....
Κάποιος είπε να ζεις την κάθε σου μέρα σαν να είναι η τελευταία και ίσως κάποτε να είχε δίκιο. Μπορείς να ζήσεις έτσι όταν έχεις εξασφαλίσει τα βασικά..... Το φαγητό, τη θέρμανση, το σπίτι....... Όταν δεν έχεις αυτά αγαπητέ μου.... πεθαίνεις κάθε μέρα, δεν ζεις!!!!
Μπορεί να μην μιλάω για τον εαυτό μου αυτή τη δεδομένη στιγμή, αλλά ποιος ξέρει τι μου ξημερώνει αύριο; Ανάσα δεν μπορώ να πάρω, από το να δίνω να δίνω να δίνω....... Θα μου πεις: «Λεφτά παίρνουν, δεν παίρνουν ψυχή.».
«Ναι, ρε φίλε.... την ψυχή μου δεν την πούλησα ακόμη, στο τσακ είμαι όμως να το κάνω..... Γιατί; Τι γιατί; Γιατί δεν ζω, πια, δεν κάνω όνειρα, δεν έχω τίποτα να περιμένω..... Κατάλαβες;»
«Θες να μιλήσουμε αληθινά; Θες να σου τα πω έξω από τα δόντια; Ε, άκου λοιπόν, εξυπνάκια..... Δεν θέλω ούτε πολυτέλειες ούτε ταξίδια ούτε ρούχα ούτε παπούτσια. Ένα παιδάκι θέλω να κάνω και δεν μ’ αφήνουν ούτε καν να προσπαθήσω...... Δεν είμαι από τις ευλογημένες και δεν ξέρω καν αν είμαι και καταραμένη γιατί δεν μου δίνουν τα περιθώρια να το ψάξω...... Μια προσπάθεια, θέλει του κόσμου τα λεφτά.
Δεν ζήτησα δανεικά. Δεν θέλω ούτε ελεημοσύνες. Να μου δώσουν δουλειά θέλω, να μπορώ να ζήσω σαν άνθρωπος και να κάνω κι εγώ το δικό μου αγώνα όπως πιστεύω πως πρέπει να τον κάνω. Να δώσω τις προσωπικές μου μάχες και να κερδίσω εκείνες που αξίζουν τον κόπο....... Θέλω τη μέρα που θα πεθάνω να είμαι Ευτυχισμένη επειδή έζησα την ζωή μου έντιμα και όχι μίζερα!!!!!! Κατάλαβες τι θέλω;;;;;;;;»!!!!!
το αυτονοητο θες , αλλα δυστυχως η ζωη μας έχει καταντησει να παλευουμε για τα αυτονόητα
ΑπάντησηΔιαγραφήωραιες σκεψεις , σημαινει οτι ακόμη δεν γιναμε αναίσθητοι
Άσωτε,
ΑπάντησηΔιαγραφήοι αναίσθητοι είναι τριακόσιοι συν τα τσιράκια τους και τους βολεψάκιδες...... Οπότε καταλαβαίνεις ότι οι περισσότεροι είμαστε αυτοί που δυστυχώς βιώνουμε στο πετσί μας ..... όλη αυτή τη συχαμρή κατάσταστη..... που δημιούργησαν αυτές οι τρεις κατηγορίες......
Την καλησπέρα μου!!!!!!
Εγώ τα καταλαβαίνω και θέλω πολύ να γίνει ότι ζητάς. ]
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δικό σου θέλω όμως πρέπει να το καταλάβουν όλοι όσοι είναι υπεύθυνοι να δημιουργήσουν για σένα τις συνθήκες που πρέπει ώστε να πραγματοποιήσεις εσύ τα θέλω σου.
Εσύ και όλα τα παιδιά...
Μαζί και τα δικά μου.
Σε φιλώ και σου εύχομαι τα καλύτερα...
FLORA GIA
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ για την συμπαράσταση!!! Να πάσι καλά!!!! Μακάρι να υπάρξει ένα καλύτερο αύριο για όλους μας!!! Την καλημέρα μου!!!!
Αργησες....και φταίει το κόκκινο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι η ευαισθησία σου που ανταμώνει με τα 'θέλω" σου και σου κόβουν το δρόμο....κοριτσάκι μου εύχομαι τα καλύτερα όχι από συνήθεια από την καρδιά!
Γιαγιά Αντιγόνη,
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό τους γύρω μου καταλαβαίνω ότι πάρα πολλοί βρισκόμαστε στον ίδιο κλοιό..... που σφίγγει μέρα με τη μέρα γύρω από το λαιμό μας και απομυζά τις τελευταίες ανάσες που έμειναν...... Ανάσες που κάναμε τόσο κόπο ...... τόσο πολύ κόπο......
Σε ευχαριστώ πολύ πολύ! Είμαι πάντα σίγουρη ότι ότι έρχετε από σένα είναι πάντα από καρδιάς και το εκτιμώ αφάνταστα αυτό!!!!!! Σε ευχαριστώ πολύ!!!!!! Την αγάπη μου!!!!!
Α, εσύ ζητάς πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ ζητάς να.....ζήσεις και αυτό είναι....μείον σου!
Φιλάκια!
xristin,
ΑπάντησηΔιαγραφήέχεις απόλυτο δίκιο!!!!! Πρόβατα θέλουν όχι ανθρώπους..... Την καλησπέρα μου!!!! Φιλιά πολλά πολλά!!!!
Σταυρούλα μου, καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχα καιρό να περάσω, αλλά βλέπω ότι και εσύ το παλεύεις στην ζωή και όχι εδώ μέσα.
Σκεφτομαι πόσο άδικη είναι η ζωή καμιά φορά. Γεννιούνται παιδιά από ανάξιους γονείς και εγκαταλείπονται ενώ κάποιοι που η ψυχή τους αναβλύζει καλοσύνη και αγάπη δεν είναι από τους "ευλογημένους". Μήπως όμως αυτήν την αγάπη πρέπει κανείς να την κατευθύνει προς τα παιδιά που δεν αξιώθηκαν σωστούς γονείς? Είναι ένα δύσκολο ερώτημα και η απάντηση είναι δυσκολότερη και η απόφαση δυσκολότατη.
Γλυκό μου κορίτσι σου εύχομαι όλα να πάρουν την τροπή που εσύ θέλεις στη ζωή. Αλλά είσαι ευλογημένη με ένα πολύ καλό σύντροφο στη ζωή. Αυτό μην το ξεχνάς δεν είναι δεδομένο στη ζωή.
Πολλά πολλά φιλιά
σε σκέφτομαι συχνά έστω και αν αργώ να περάσω.
marimar,
Διαγραφήτο ερώτημα που θέτεις δεν είναι δύσκολο. Δεν βάζεις φραγμούς όταν έχεις τέτοια αγάπη για να δώσεις ούτε κάνεις διακρίσεις. Το κακό είναι ότι η διάκριση γίνεται από τους άλλους σε σένα τον ίδιο..... Τι οικονομική επιφάνεια έχεις, είναι το βασικό τους στοιχείο και μετά όλα τα υπόλοιπα. Και φυσικά η διαδικασία που παίρνει χρόνια..... που δεν λεν να περάσουν..... Υπάρχει βέβαια και μια άλλη διαδιακασία που την τριγυρνώ μες το μυαλό μου και νομίζω ότι αυτή θα κάνω στο τέλος...... απλά θα μου πάρει χρόνο για να την υλοποιήσω..... οι λόγοι ευνόητοι, πιστεύω όμως ότι θα τα καταφέρω!
Εννοείται ότι χωρίς τον συγκεκριμένο άνθρωπο δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτα από όλα αυτά που σκέφτομαι και θέλω!!!!! Για την ακρίβεια μαζί τα κάνουμε όλα!!!!!!
Σε ευχαριστώ πολύ!!!!! Το εκτιμώ ιδιαίτερα αυτό!!!! Να είσαι πάντα καλά!!!! Την καλησπέρα μου και την αγάπη μου!!!!!
μία λέξη μόνο ! ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΚΟ !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓραμμένο από της ψυχής σου το αίμα !
Όταν κάποιος δεν θέλει τα τυπικά και τα ανούσια, δήθεν της δύναμης και της παρηγοριάς...
σωπαίνει.
Αυτό θα κάνω. Τίποτε άλλο.
Gip,
Διαγραφήπολλές φορές αυτή η σιωπή είναι που τα λέει όλα!!!! Σε ευχαριστώ πολύ!!!!!
Την καλησπέρα μου και την αγάπη μου!!!!!
Κοπέλα μου,όλοι πάνω κάτω τα ίδια ζούμε
ΑπάντησηΔιαγραφήμας κατέστρεψαν τα όνειρά μας και'γω βρίζω και οριέμαι καθημερινώς και την ίδια αντίδραση με'σενα έχω όταν μου λένε ότι δεν μας πήραν την ψυχή!
Μας την ξεριζώνουν καθημερινώς
κλαδεύοντας τ'ονειρά μας τι άλλο θέλουν!
Μην παραιτηθείς απ'τ'ονειρό σου
κυνήγησε το και έξω απ'την Ελλάδα
στη γείτονα χώρα νομίζω είναι πολύ
πιο οικονομικές τέτοιου είδους θεραπείες
μην καταθέσεις τα όπλα τώρα!
Τα σθεναρά φιλιά μου
απ'την καρέκλα της ανάρωσης!
Zoyzoy,
Διαγραφήξέρεις τι με θλίβει περισσότερο; Το γεγονός ότι δεν είμαι μόνο εγώ αυτή που έχω πρόβλημα...... Με στεναγχωρεί να βλέπω τους ανθρώπους γύρω μου να βουλιάζουν και να μη έχουν από που να κρατηθούν. Ποτέ δεν ζήλεψα τους ανθρώπους που τα κατάφερναν καλύτερα από μένα. Πάντα τους είχα μπροστά μου σαν παραδείγμα για να κάνω κι εγώ πράγματα και να γίνω κι εγώ καλύτερη στη ζωή μου. Αν δεν τα κατάφερνα τουλάχιστον προσπαθούσα. Δεν υπονόμευσα κανένα, δεν έκλεψα κανένα ούτε ποτέ σκέφτηκα γιατί αυτός έχει κι εγώ δεν έχω.
Τώρα βλέπω ότι αυτοί που επιβιώνουν δεν είναι αυτοί που προσπάθησαν μια ζωή με το αίμα τους, αλλά αυτοί που ήταν τσιράκια των αετονύχηδων.......
Δεν πειράζει όμως. Η ιστορία δεν τους έμαθε τίποτα....... Το μέλλον ανήκει στους ανθρώπους που πάντα είχαν σημαία τους την ηθική και την εντιμότητα!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Να είσαι καλά κοριτσάκι! Και περαστικά!!!!! Τα φιλιά μου και την αγάπη μου!!!!!!
Καλό κορίτσι πολύ όμορφα τα λες και εκφράζεις πολλούς μα πάρα πολλούς. Δεν πρέπει όμως με κανέναν τρόπο να δείξουμε ότι τους ανοίγουμε τον δρόμο να περάσουν τα όποια σχέδια τους. Η επιδίωξη τους είναι το πέρασμα ενός λαού στα μονοπάτια της κατάθλιψης. Αν έστω και για και λίγο πατήσουμε τα πρώτα μέτρα αυτών των μονοπατιών θα πέσουμε στην παγίδα τους. Όμως έχοντας εμείς τους δικούς μας - κοντινούς ή μακρινούς - δίπλα μας μπορούμε να ατενίζουμε πέραν του ορίζοντα των σχεδίων τους όσο και αν προσπαθούν να μας τον φράξουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καιρό είχα να μπω και χαίρομαι που ήρθα απόψε. Σιγά- σιγά θα ...ξαναζωντανεψω και θα τα λέμε πιο συχνά. Να είσαι πάντα καλά και να ανοίγεσαι με τον τρόπο που εσύ ξέρεις.
Χριστόφορε,
Διαγραφήξέρεις πολύ καλά ότι ο λόγος σου είναι πάντα καταλυτικός για μένα. Όλο αυτό τον καιρό οι συμβουλές σου και η καθοδήγησή σου με βοήθησε σε διάφορους τομείς της ζωής μου. Πρώτα από όλα στο να μπορώ να γράφω αυτά που έχω μέσα στο κεφάλι μου για να γίνονται τουλάχιστον κατανοητά σε αυτούς που τα διαβάζουν. Και το δεύτερο πιο σημαντικό είναι η στάση ζωής. Η αστείρευτη αισιοδοξία σου που με γεμίζει κουράγιο και δύναμη ...... Προσπαθώ κι εγώ να δω λίγο ήλιο μέσα στο σκοτάδι που μας περιέβαλαν προσπαθώ να κλείσω τα αφτιά μου να μην ακούω ..... αλλά πως να το κάνω όταν παιδιά στον 21ο αιώνα πεθαίνουν από μονοξείδιο του άνθρακα; Που ξεπουλάν τη γη μας για λίγα εκατομμύρια..... για μπουν τα κοράκια μέσα και να μας αφανίσουν; Δεν έχασα το κουράγιο μου ακόμη, αλλά δεν ξέρω τι να κάνω για να αντισταθώ. Φυσικά και δεν σταματώ να μιλώ γι’ αυτά που με πονάνε ούτε να φωνάζω για την αδικία..... αλλά αυτό φτάνει;;;;;
Χαίρομαι πάρα πολύ που σε ξανά βλέπω!!!!! Να είσαι καλά και εσύ και η υπέροχη οικογένεια που έχεις!!!!! Την αγάπη μου σε όλους!!!!!!