Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Για τα μάτια μιας.... Harley. γ’

«Δεν είναι δυνατόν να το κάνω, εγώ, αυτό! Σίγουρα θα πρέπει να τρελάθηκα!», σκέφτηκε η Νικολέτα, έκλεισε το βιβλίο με δύναμη και σηκώθηκε από την καρέκλα. Κατευθύνονταν προς την μηχανή της,  έτοιμη να βάλει το κράνος στο κεφάλι της, όταν στάθηκε για μερικά δευτερόλεπτα, το ξανασκέφτηκε και το τοποθέτησε, ξανά, πίσω στον αγκώνα της.
Ο Ηλίας την παρακολουθούσε μέσα από το μπαρ, διακριτικά, όταν ξαφνικά, την είδε να γυρνά πίσω στο μαγαζί και να πηγαίνει κατά πάνω του. «Ωχ! Τι έγινε τώρα;», ήταν η μοναδική σκέψη που πέρασε από το μυαλό του, γιατί το επόμενο δευτερόλεπτο, το κράνος της στέκονταν, μπροστά, στα μούτρα του. 
«Κοίτα.... Δεν μου αρέσουν τα παιχνίδια και θέλω να είμαι εντάξει μαζί σου. Πες το βλακεία, ανωριμότητα, χαζομάρα, όπως θες... πες το.... αλλά δεν ήταν δική μου ιδέα. Στην αρχή μου φάνηκε αστείο.... Γαμώτο!!! Άστο δεν έχει σημασία!  Άλλωστε, δεν φταις εσύ!.... Με συγχωρείς! Ξέχνα το!!!».
Πήρε πάλι το κράνος στα χέρια της και του γύρισε την πλάτη φεύγοντας.
«Εεε.... Μια στιγμή..... Τι εννοείς; Εεεε.... περίμενε λίγο.....», βγήκε άρον άρον από το μπαρ, την ακολούθησε μέχρι έξω και την έπιασε από το μπράτσο, σταματώντας την.
«Ένα λεπτό; Τι συμβαίνει, εδώ πέρα;», την ρώτησε, ανασηκώνοντας τα φρύδια του.
Η Νικολέτα, τράβηξε το χέρι της από τη λαβή του και τον κοίταξε.
«Ο Ηλίας δεν είσαι;».
«Ο Ηλίας είμαι, αλλά δεν καταλαβαίνω..... Τι σημαίνουν, όλα αυτά;», άρχισε να θυμώνει.
«Τίποτα δεν συμβαίνει! Ξέχνα το, σου λέω! Άσε με να φύγω!», άρχισε να θυμώνει κι εκείνη.
«Δεν έχεις να πας πουθενά, αν δεν μου πεις.... Τώρα!!!».
«Ορίστε; Δεν είμαι υποχρεωμένη να σου πω τίποτα! Παράτα με!», έβαλε το κράνος της, καβάλησε τη μηχανή, γύρισε τη μίζα  κι εξαφανίστηκε από το οπτικό του πεδίο, αφήνοντάς τον με την απορία, ζωγραφισμένη, στο πρόσωπό του.
Η Νικολέτα, έκανε μερικά χιλιόμετρα με το μυαλό της γεμάτο σκέψεις, χωρίς να συνειδητοποιεί, που ακριβώς πήγαινε. Όταν έφτασε στο τελευταίο σπίτι της Κηπούπολης, τότε κατάλαβε ότι είχε ανέβει, τόσο, ψηλά. Σταμάτησε την μηχανή σε ένα πλάτωμα, κατέβηκε και άφησε τα μάτια της να πλανηθούν στην Αθήνα, που ανοίγονταν σαν πιάτο, μπροστά, στα πόδια της. Μια πόλη ταλαιπωρημένη, κουρασμένη, γκρίζα, με τον ναό της Αθηνάς να στέκεται περήφανος στο κέντρο της, σημάδι μιας ένδοξης εποχής που πέρασε, αλλά άφησε τα σημάδια της, σε ολόκληρο τον κόσμο. Μια πόλη, που πάλευε να επιβιώσει με νύχια και με δόντια, να αποδείξει την αξία της, τη δύναμή της, το κουράγιο της. Στην άλλη πλευρά, η θάλασσα. Γαλάζια, απέραντη, ήρεμη.....
Κάθισε στην σέλα και άφησε το βλέμμα της, να αγκαλιάσει με αγάπη, κάθε της γωνιά. Της είχε λείψει. Δέκα χρόνια στην Νέα Υόρκη, ήταν πάρα πολλά. Είχε φύγει, λίγο πριν παντρευτεί η Ιουλία, τον Γεράσιμο. 
Η Ιουλία και ο Γεράσιμος. Πως τους άφησε να την παρασύρουν σε αυτή την φαρσοκωμωδία; Τι ήταν; Κανένα κοριτσάκι; Άλλες στην ηλικία της απέκτησαν το πρώτο τους εγγόνι.... που λέει ο λόγος, δηλαδή...... Όχι, δεν υπήρχε περίπτωση, η ίδια, να προλάβει να δει εγγόνια. Πάντα στην ζωή της, η προτεραιότητά της, ήταν να ανεβαίνει στην μηχανή, να μην έχει δεσμεύσεις και να γυρίζει.....
Παρόλα αυτά, δεν έμεινε χωρίς σύντροφο. Μόνιμη σχέση, πάντα είχε.  Οι άντρες, δεν έλειψαν από την ζωή της, αν και τώρα που το σκέφτονταν, δύο ήταν όλοι κι όλοι. Ήθελε  μόνο να περνάει καλά, αλλά όταν άρχιζαν τα περί γάμου και τέτοια, της έδιναν στα νεύρα. Δεν ήταν ποτέ η γυναίκα, κάθομαι-σπίτι-και-φροντίζει-ο-άντρας-για-τα-υπόλοιπα,  ούτε η γυναίκα «μαμά», αλλά... από τότε που χώρισε με τον Jason, ένιωθε ότι έπρεπε να γυρίσει πίσω. Ότι στην Αθήνα, ήταν το πεπρωμένο της και όχι εκεί. Μπορεί να έφταιγαν οι ορμόνες της, που τον τελευταίο καιρό, έπαιρναν την κατιούσα..... και την έβαζαν να σκέφτεται ότι πρέπει, να προλάβει, να αποκτήσει  ένα παιδί.... Ηλίθιο, βιολογικό, ρολόι...... 
Ο Jason την αγαπούσε και ήθελε να κάνουν οικογένεια. Ήταν καλός άνθρωπος, αλλά είχε, ήδη, δύο διαζύγια και τρία παιδιά. Αισθάνονταν ότι, δεν χωράει ανάμεσά τους. Για σύντροφος ήταν εντάξει, αλλά.... Δεν τον αγαπούσε, όσο έπρεπε. Γνώριζε πολύ καλά τον εαυτό της, για να αρχίσει, σε αυτή την ηλικία, να ζει με αυταπάτες. Και τώρα, τι έψαχνε; Την αγάπη; Όταν είχε την ευκαιρία, τότε, πριν πάρει το αεροπλάνο και βρεθεί στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, την κλώτσησε. Δεν ένιωθε έτοιμη. Ήθελε να γνωρίσει τον κόσμο. Να ζήσει ελεύθερη...... και μόνη....
Αλλά, δεν ήθελε, άλλο, να είναι μόνη. Δεν άντεχε στην σκέψη, ότι θα βρίσκονταν μια μέρα, γριά, σε μια γκαρσονιέρα, με μοναδική συντροφιά, τις γάτες. Και τις γάτες, τις σιχαίνονταν, που να πάρει ο διάολος. Έτσι, πήρε την απόφαση, να γυρίσει πίσω. Και να την εδώ, να κάνει πράγματα, που, ούτε στην εφηβεία της, δεν έκανε. 
Όταν δέχτηκε την πρόταση του Γεράσιμου και της Ιουλίας, δεν υπολόγισε, ότι κάποιος, ίσως να πληγώνονταν από την ιστορία αυτή. Μεγάλοι άνθρωποι ήταν. Ήξεραν να κουμαντάρουν τα συναισθήματά τους. Ήξεραν; Γιατί, η Ιουλία, της τηλεφώνησε το προηγούμενο βράδυ, για να της πει ότι, το πρώτο τοίχος, έπεσε. Ο τύπος, είχε καταπιεί το δόλωμα, αμάσητο. 
Είχε σκοπό, προηγουμένως, να του τα πει όλα. Την τελευταία στιγμή κρατήθηκε, γιατί σκέφτηκε ότι, το μόνο που θα κατάφερνε, θα ήταν να γελοιοποιηθεί. Δεν θα ξανά πήγαινε. Θα τελείωνε εκεί, αν και... δεν πρόλαβε να γίνει κάτι, για να τελειώσει......
Κούμπωσε το μπουφάν, έβαλε το κράνος, ξεκίνησε την μηχανή και χάθηκε στα στενά της Κηπούπολης. Όταν κατέβηκε στο Περιστέρι, είχε νυχτώσει. Ανέβηκε στο διαμέρισμά της κι ετοιμάστηκε να κάνει ένα ντουζ, όταν το κινητό της άρχισε να χτυπά. Το αγνόησε επιδεικτικά, μέχρι που έπαψε. Δεν είχε όρεξη να μιλήσει. Εξάλλου, τον τελευταίο χρόνο, όλα τα βράδια, δεν κουβέντιαζε με κανέναν. Της είχε γίνει συνήθεια πια.

19 σχόλια:

  1. ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΗΡΘΑ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ....
    ΧΑ ΧΑ ΧΑ ! ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ ΟΤΙ ΟΙ ΓΕΡΟΝΤΟΚΟΡΕΣ ΕΧΟΥΝ ΓΑΤΕΣ! Η ΘΕΙΑ ΜΟΥ ΠΑΝΤΩΣ ΕΙΧΕ ΚΑΝΙΣΟΥΛΑ ΣΑΝ ΤΗΝ ΜΠΕΛΛΑ ΜΟΥ. ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑΤΙ; ΗΤΑΝ ΑΝΥΠΑΝΤΡΗ ΑΛΛΑ ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΓΕΡΟΝΤΟΚΟΡΗ! ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΑ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ ,ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ , ΣΤΗ ΛΕΣΧΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΔΙΑ. ΒΡΕ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕ ΣΤΑ 78 ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΓΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΖΑ ΤΟ ΔΕΡΜΑΤΑΚΙ ΤΗΣ! ΒΡΕ ΜΠΑΣ ΚΑΙ Η ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΓΙΑ ΓΑΜΟΥΣ; ΓΙΑ ΞΑΝΑΣΚΕΨΟΥ ΤΟ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Aναρωτιέμαι όταν η μοναξιά γίνεται συνήθεια γίνεται φίλη, συνεχίζοντας απαθείς την πορεία μας χωρίς να μπορούμε να αλλάξουμε την ροή των πραγμάτων η να μην θέλουμε να την αλλάξουμε.Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έφη,
    νομίζω ότι ο όρος γεροντοκόρη, δεν ταιριάζει στην ηρωίδα, όπως δεν ταίριαζε και στη θεία σου. Εννοώ ότι η λέξη με την παλιά της έννοια σήμαινε, στριμμένη, μοναχική, ακοινώνιτη και αγά..τη, συγγνώμη για την τελευταία λέξη, γυναίκα η οποία δεν τα είχε καλά με κανέναν εκτός από τα ζωντανά της...... Δεν έχει τέτοιες πολλές σήμερα, ευτυχώς!!!!
    χαχαχαχα!
    Όσο για την Νικολέτα, εγώ δεν είπα ότι θέλει αυτή να παντρευτεί..... Ένα παιδί θέλει να κάνει, αλλά με κάποιον που να αγαπάει...... πραγματικά.....
    Δεν αποκαλύπτω άλλα, θα δεις στη συνέχεια!!!
    Την καλησπέρα μου και τα φιλιά μου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. NOSTOS,
    κοίτα τώρα να δεις τι σημβαίνει, η επιλεκτική μοναξιά είναι καλό πράγμα. Συνήθως βοηθάει. Τα βρίσκουμε με τον εαυτό μας, ηρεμούμαι, κάνουμε πράγαματα που μας αρέσουν. Αυτό το γνωρίζω από προσωπική πείρα και σίγουρα είναι κάτι το οποίο δεν θα άλλαζα με τίποτα. Όταν όμως η μοναξιά δεν είναι επιλογή..... τότε τα πράγματα είναι δύσκολα.
    Ευχαριστώ πολύ!!!! Την καλησπέρα μου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. i monaxia otan tin epilegoume einai ontos poli poli kali! iperoxi i sinexeia! na sai kala!! filia polla geitonissa! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τι να πω πάλι ότι περιμένω την συνέχεια...αλήθεια τυχαία είναι η αναφορά στην Κηπούπολη και στο Περιστέρι? Έχεις καμμία σχέση?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τι να σου πω έβαλες τι δική σου απέχθεια στις γάτες στην ηρωίδα σου.
    Που ξέρεις μπορεί και να τις αρέσουν τελικά:))

    Οταν μάθει ο άνθρωπος να είναι ανεξάρτητος δύσκολα να μπεί σε κανάλια και μάλιστα κάποιας ηλικίας και να συμβιβαστεί.
    Και στην τελική καλά κάνει ήσυχη είναι!

    Τα θαλασσινά μου για καλό 3ήμερο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Leviathan,
    να είσαι καλά, γείτονα!!!! Σε ευχαριστώ πολύ!!!! Την καλησπέρα μου και τα φιλιά μου από την Δράμα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Eva Z.,
    για την ακρίβεια, είμαι Ανθουπολιώτισσα!!! Η Δράμα, είναι ο τόπος καταγωγής της μαμάς και επειδή μου αρέσει πάρα πολύ εδώ, ήρθα για να μείνω μόνιμα!
    Δεν ήταν καθόλου τυχαία η αναφορά! Εκεί είναι ακόμη το πατρικό μου..... σνιφ. Φέτος δεν κατέβηκα καθόλου και μου έλειψε, κατά κάποιο τρόπο....
    Την καλησπέρα μου και τα φιλιά μου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Eva Z.,
    τώρα το είδα!!!!! Γειά σου, πατριώτισσα!!!! Περιστέρι κι εσύ, ε;;;; Πολύ χαίρομαι!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Zoyzoy,
    έπρεπε να δώσω ένα στίγμα..... Εξάλλου, ο νόμος της φύσης θέλει, οι μοναχικοί άνθρωποι να έχουν ζώα και ειδικά γάτες..... χαχαχαχαχα!!! Ε! Εγώ είπα να την κάνω διαφορετική.... Μη γελάς σε παρακαλώ.... είναι κρίσιμη η ηλικία και θα πάθω κάτι....χαχαχαχα!!!!
    Αυτή η συγκεκριμένη μεγαλοκοπέλα..... θα βρει τον μάστορά της..... αλλά δεν λέω τίποτα.... άλλο!!!
    Φιλιά πολλά πολλά, γλυκιά μου, από την Δράμα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Όταν κατέβεις στο πατρικό σου πες μου να συναντηθούμε...γειτονάκι. Φιλιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Eva Z.,
    πολύ ευχαρίστως!!!!
    Φιλιά πολλά πολλά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καλή σου εβδομάδα γειτόνισσα!!! φιλάκια πολλά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Leviathan,
    καλή εβδομάδα και σε σένα!!!! Φιλιά πολλά γείτονα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Δεν μπορώ να πηγαινοέρχομαι στις ρούγες μήπως συναντήσω τη γυναίκα με την Harley ή έστω τον Ηλία προβληματισμένο. Αγωνιώ να τους συναντήσω όμως. Θα συνεχίσω τις βόλτες. Ποτέ δεν ξέρεις πότε.
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Έφη,
    καλή εβδομάδα και σε σένα και καλό μήνα, από αύριο! Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. marimar,
    έχεις δίκιο.... αν δεν στρωθώ δεν πρόκειτε να τους βρεις πουθενά.....
    Σήμερα ξεκινάω, ελπίζω το βράδυ να καταφέρω να την ανεβάσω!!!
    Φιλιά πολλά!!! Καλό μήνα για αύριο!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τσιγάρο Κρέας ....

Να διευκρινίσω αρχικά ότι δεν θέλω να επιτεθώ σε κανέναν. Μια σκέψη θέλω να καταθέσω, επειδή τυγχάνει να είμαι και καπνίστρια και ......