Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Μια ακόμη Άθλια Εποχή......2008.....2012.... και πόσο θα κρατήσει ακόμα κανείς δεν ξέρει.......

Κάποτε νόμιζα ότι ο Μεσαίωνας ήταν βρώμικες πόλεις με αυξημένη την εγκληματικότητα, χωρίς πλάνο οικοδόμησης, με αποτέλεσμα να είναι ο ένας κυριολεκτικά πάνω στον άλλο,  την άρχουσα τάξη να αδιαφορεί και να απομυζά τους φτωχούς με βαριά φορολογία, να κλέβει το βιος των αγροτών και να απαγχονίζει τον κόσμο για χάρη της διασκέδασης........
Οι αρρώστιες μάστιζαν τα χαμηλά στρώματα, ο ρατσισμός ήταν σε έξαρση, δικαιοσύνη δεν υπήρχε εάν δεν υπήρχε οικονομική επιφάνεια και ούτε λόγος για εξέλιξη γιατί η Ιερά Εξέταση έκαιγε τους μάγους στην πυρά...... Η λογοκρισία έκλεινε τα στόματα στους λόγιους και φυσικά δεν υπήρχε ούτε δημοκρατία ούτε ισότητα ανάμεσα στους ανθρώπους.
Οι άνθρωποι πέθαιναν στους δρόμους και τους μάζευαν με τα κάρα για να τους πετάξουν σε αναχώματα λίγο έξω από τα τείχη των πόλεων, δημιουργώντας εστίες μόλυνσης στον υδροφόρο ορίζοντα, αποδεκατίζοντας έτσι χωριά ολόκληρα, αλλά και τις ίδιες τις πόλεις.......
Μου αρέσει που διδαχθήκαμε κάποτε ότι αυτή η εποχή ήταν η εποχή του σκοταδισμού...... και ότι πέρασε ανεπιστρεπτί....... Από τότε και μετά  βιβλία γράφτηκαν και ταινίες  παίχτηκαν, μεταφέροντας όλη την αθλιότητα της εποχής μπροστά στα μάτια μας....... Την διαβάσαμε, την είδαμε και ήμασταν ευτυχισμένοι που πέρασε και δεν την ζήσαμε.
Πόσο ειρωνικό είναι αυτό; Ώρες ώρες έχω την εντύπωση ότι τώρα ζούμε σε ακόμη χειρότερα χρόνια. Και το χειρότερο είναι ότι προσωπικά το βιώνω σε όλο του το μεγαλείο. Πως;;;; Όλη αυτή η άθλια κατάσταση δεν αφήνει πια την σκέψη μου να τρέξει. Νομίζω ότι στέρεψα από λέξεις και φαντασία..... Πως να γράψεις όταν ο διπλανός σου έκλεισε το μαγαζί του γιατί η εφορία και τα χαράτσια δεν τον άφησαν να πάρει ανάσα; Πως να γράψεις όταν στο παραδίπλα σπίτι υπάρχουν παιδιά που πεινάνε; Πως να γράψεις όταν υπάρχουν άνθρωποι που κοιμούνται στο αυτοκίνητο; Πως να τρέξει η φαντασία σου όταν σου στερούν την περίθαλψη που όλα αυτά τα χρόνια που δούλευες, κάθε μήνα σου τα ’περναν τα λεφτά με το έτσι θέλω για να τα φάνε; Πως να γράψεις όταν ανακοινώνονται τα μέτρα κόβοντάς σου και τον αέρα που αναπνέεις;;;; Πως να γράψεις όταν όλα ακριβαίνουν και δεν έχεις τη δυνατότητα να πάρεις έστω τα απολύτως απαραίτητα;;;; Πως να γράψεις όταν δεν σου μένει ελπίδα για το αύριο;;;;;; 
Δεν θέλω να σας τρομάξω, αν και νομίζω ότι το ’κανα, αλλά δεν αντέχω άλλο. Μου είναι πολύ δύσκολο να συνεχίσω εκείνο που έγραφα αν και είναι πολύ κοντά στο τέλος. Ήθελα να σας πω μόνο ότι αυτό το διάστημα η ψυχολογική μου κατάσταση είναι έτσι και δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει έτσι. 
Θέλω επίσης,να σας πω ότι δεν έχω κατάθλιψη. Απλά είμαι συνειδητοποιημένη. Δεν έχω κλειστεί στον εαυτό μου, όχι. Όλα αυτά που γράφω εδώ σήμερα τα μοιράζομαι καθημερινά με τους ανθρώπους που με περιβάλλουν. 
Ένα πράγμα δεν μπορώ μόνο να καταλάβω....... Είναι τόσοι πολλοί οι βολεμένοι και αυτοί που κινούν τα νήματα που εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να το αλλάξουμε αυτό;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Ο Μεσαίωνας τελείωσε κάποτε.... χάρη σε Ανθρώπους με Ιδανικά και Όραμα..........
 

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Μόνη μόνη μου..... με τα χεράκια μου....





Τον τελευταίο καιρό, σας έχω αναφέρει ότι ασχολούμαι πολύ με το πλέξιμο, το οποίο μου τρώει αρκετό χρόνο μπορώ να πω...... αλλά δεν το μετανιώνω καθόλου! Στεναχωριέμαι που δεν μπαίνω συχνά εδώ ..... αλλά δεν έχω και πολλές επιλογές.... Η κατάσταση δυσκόλεψε αρκετά και όλοι ψάχνουμε για εναλλακτικές.... Ψάχνοντας, βρήκα κι εγώ τις δικές μου...... Επειδή οι Έλληνες, λοιπόν, είμαστε τεμπέληδες και δεν φτάνει η μια δουλειά...... ο καθένας μας κάνει και από πέντε έξι για να μπορέσει να αγοράσει λίγο ψωμί και λίγο λάδι......  Τέλος πάντων.... να μην μεμψιμοιρώ... μέχρι στιγμής καλά τα πάω, αργότερα δεν ξέρω.....
Την τσαντούλα που βλέπετε παραπάνω, την έφτιαξα, μόνη μου, μόνη μου, με τα χεράκια μου. (όχι τα γαζιά, βεβαίως βεβαίως, που πολύ το μετανιώνω κι αυτό, γιατί η μανούλα κάτι ήξερε όταν ήμουν μικρή και μου λεγε Έλα εδώ βρε βλαμμένο να σου δείξω να μην υποχρεώνεσαι για ένα φερμουάρ».....).
Έτσι φέτος η μόδα επιτάσσει πλεκτή τσάντα σε χρώματα της αρεσκείας σας...... και όσο μεγάλη τη θέλετε..... χαχαχαχα!!!! 
Πλάκα πλάκα, μου κόστισε πολύ λιγότερο από μια έτοιμη και την έφτιαξα όπως εγώ την ήθελα!
Ελπίζω να καταφέρω να μπαίνω πιο συχνά, γιατί, αλήθεια σας λέω, μου λείψατε πολύ!!!!!!!
Τις ευχές μου σε όλους, για ένα καλύτερο μέλλον για μας και τα παιδιά μας!!!!!!

Τσιγάρο Κρέας ....

Να διευκρινίσω αρχικά ότι δεν θέλω να επιτεθώ σε κανέναν. Μια σκέψη θέλω να καταθέσω, επειδή τυγχάνει να είμαι και καπνίστρια και ......