Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

Ένας Άγγελος....


Η νύχτα άπλωσε τα πέπλα της σιγά σιγά στον ορίζοντα και τα φώτα τις πόλης άναψαν.
Ο δρόμος είχε ακόμη αρκετή κίνηση. Άνθρωποι πήγαιναν και ερχόντουσαν... το ίδιο και τα αυτοκίνητα...
Ο Μάριος περπάταγε σκυφτός χωρίς να βλέπει τι γίνεται γύρω του. Μόλις είχε φύγει από το γραφείο του και ήταν πολύ κουρασμένος. Η μέρα ήταν δύσκολη και το συμβούλιο της τελευταίας στιγμής αρκετά αποθαρρυντικό για τα στοιχεία της επιχείρησης. Είχε δουλέψει πάνω σε αυτό όλη την εβδομάδα αλλά από τη μεριά του δεν μπορούσε να κάνει τίποτα περισσότερο. Οι παραγγελίες είχαν λιγοστέψει εξαιτίας της οικονομικής κρίσης με αποτέλεσμα να μειωθεί και η παραγωγή. Τα έσοδα όλο και συρρικνώνονταν. Αυτό σήμαινε ότι η εταιρεία θα προέβαινε σε αναγκαστικές απολύσεις.... και δεν ήθελε να διώξει κανέναν συνεργάτη..... γιατί έτσι τους έβλεπε όλους, συνεργάτες.
Ένας κρύος αέρας άρχισε ξαφνικά να φυσάει και ασυναίσθητα σήκωσε τα πέτα από το σακάκι του. Ήταν τόσο απορροφημένος από τις σκέψεις του, που φεύγοντας ξέχασε να πάρει την καμπαρτίνα του και μόλις τώρα συνειδητοποίησε ότι δεν την είχε μαζί του. Είχε σκοπό να πάει
με τα πόδια σε εκείνο το μπαράκι που πήγαινε μερικά χρόνια πριν, τότε που η εταιρεία ήταν στα σκαριά της ακόμα και οι ώρες στο γραφείο ήταν ατελείωτες. Πόσα χρόνια να ήταν έξι, εφτά; Είχε χάσει πια το μέτρημα. Και όλα αυτά γιατί; Γιατί είχε παντρευτεί την δουλειά του και είχε ξεχάσει τα πάντα γύρω του. Τους φίλους του, τους γονείς του....
Οι φίλοι του σιγά σιγά απομακρύνθηκαν, εξάλλου τελευταία δεν είχε καθόλου χρόνο για αυτούς. Και με τους γονείς του τι είχε καταφέρει; Μια τυπική επίσκεψη την Κυριακή το μεσημέρι για φαγητό, για καμιά ώρα, γιατί η μητέρα του είχε επιμείνει πολύ σε αυτό. Η κυρία Καλλιόπη ήταν γυναίκα που δεν δεχόταν αντιρρήσεις. Άλλωστε της έμοιαζε αρκετά και ο ίδιος ώστε να ξέρει ότι ήταν ικανή να του κάνει τη ζωή δύσκολη αν της το αρνιόταν.
Με αυτές τις σκέψεις να τριγυρνάνε στο κεφάλι του δεν την είδε, αλλά ούτε και εκείνη πρόλαβε να σταματήσει.... ευτυχώς που δεν έτρεχε....
Πάτησε τόσο δυνατά τα φρένα στο μηχανάκι που οι κόμποι στο χέρι της άσπρισαν και το πόδι της έμοιαζε να κόλλησε πάνω στο πεντάλ, αλλά δεν τα κατάφερε έγκαιρα. Τον έριξε κάτω. Μα που στο καλό πάει με κόκκινο για τους πεζούς; Να αυτοκτονήσει θέλει; Και έπεσε και αυτή.....
Ένιωθε ζαλισμένος. Τι είχε γίνει; Μα που βρισκόταν; Άνοιξε τα μάτια και τότε, για πρώτη φορά στη ζωή του, είδε τις πιο όμορφες γαλάζιες λίμνες του κόσμου. Δύο πανέμορφα μπλε μάτια πλαισιωμένα από έναν κατακόκκινο καταρράκτη μαλλιών. Δύο απαλά χέρια τον αγκάλιαζαν. Ένα μεθυστικό άρωμα από λουλούδια έφτανε στα ρουθούνια του.
- Είμαι στον παράδεισο, σκέφτηκε.
-Είστε καλά; Πονάτε κάπου;
Ακούστηκε γεμάτη ανησυχία, η φωνή του αγγέλου να λέει.
-Να καλέσουμε ασθενοφόρο.
Ακούστηκε μια άλλη φωνή.
Και τότε κατάλαβε. Είχε περάσει τον δρόμο χωρίς να κοιτάξει στο φανάρι. Δεν εξηγείται αλλιώς, το ότι ήταν φαρδύς πλατύς στη μέση του δρόμου και είχε τόσο πολύ κόσμο μαζεμένο, αλλά δεν ήθελε να σηκωθεί από εκεί. Ήθελε να μείνει σε εκείνη την αγκαλιά για πάντα.

16 σχόλια:

  1. Σταυρούλα μου όλοι έχουμε ανάγκη από μια ζεστή αγκαλιά!Κι όσο νωρίτερα τη βρούμε τόσο το καλύτερο.
    Να είσαι καλά,καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΟΝ ΠΑΡΔΕΙΣΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΓΥΡΩ ΜΑΣ.ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΠΕΡΝΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΟΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. καλημέρα! πολύ ωραία η ιστορία σου! Ελπίζω ο ήρωας να βρήκε μετά από αυτή της ανθρώπινης συμπόνοιας και την συναισθηματική αγκαλιά που του έλειπε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σταυρούλα,
    πρέπει και εμείς να έχουμε μια ζεστή αγκαλιά για τους δίπλα μας, γιατί αλλιώς μένουμε μόνοι και αν δεν το συνειδητοποιήσουμε έγκαιρα τότε χαθήκαμε..... Ούτε στον παράδεισο δεν μπορεί να σταθεί ένας άνθρωπος μόνος. Την καλημέρα μου!

    Κύριε Θανάση,
    η ζωή δεν είναι μόνο δουλειά. Έγινε δυστυχώς έτσι, αλλά πρέπει και εμείς να κάνουμε κάτι. Όλα ξεκινάνε όταν εμείς κάνουμε το πρώτο βήμα και γίνουμε μια μεγάλη αγκαλιά για όλους. Ευχαριστώ για το βραβείο. Να είσαι καλά εσύ και η οικογένειά σου!!! Καλημέρα!

    Tyler,
    μου αρέσουν τα happy endings. Ούτε καν οι ταινίες και τα μυθηστορήματα με διφορούμενο τέλος. Να είσαι σίγουρος ότι ο ήρωάς μου βρήκε αυτό που δεν ήξερε ότι έψαχνε. Άλλωστε δικός μου είναι και ότι θέλω εγώ θα κάνει...... Καλό Σαββατοκύριακο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πανέμορφη ιστορία και μάθημα μαζί, η ζωή μας δεν είναι μόνο δουλειά, υπάρχουν κι άλλα σημαντικά που μας καλούν να τα ζήσουμε, ας μην κλείνουμε τα μάτια και τ' αυτιά μας μπροστά τους.

    Καλησπέρα Σταυρούλα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Λύκαινα,
    ακριβώς αυτό! Η ζωή είναι δώρο που δεν το εκτιμάμαι όσο πρέπει. Όταν έρθουν τα δύσκολα μόνο τότε βάζουμε μυαλό. Να είσαι καλά!!!!!!! Την καλησπέρα μου και από μένα! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ.ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ.ΜΑΚΑΡΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΖΕΣΤΗ ΑΓΚΑΛΙΑ.

    ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΑΝ ΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΝΑ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΩ ΣΕ ΦΙΛΟΥΣ.ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙΣ ΤΟ ΕΧΩ ΒΑΛΕΙ ΔΙΠΛΑ ΔΕΞΙΑ ΣΤΟ ΜΠΛΟΚ ΜΟΥ ΣΤΟ ΓΥΑΛΙΝΟ ΚΟΥΤΑΚΙ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Όμορφη ιστορία...Μερικές φορές χρειαζόμαστε κάτι δυνατό για να μας ξυπνήσει.

    (Πολύ καθυστερημένα) χρόνια πολλά για τη γιορτή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το Milch εύχεται στην Σταυρούλα καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Skroutzako μου,
    σε ευχαριστώ πολύ! Να είσαι καλά! Καλή εβδομάδα!!!

    Carina,
    σε ευχαριστώ πολύ και εσένα!!!! Και εσύ ότι επιθυμείς!!!! Καλή εβδομάδα!

    Milch,
    καλή εβδομάδα και σε σένα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. stavroula μου
    εγώ δικαιολογούμαι για την καθηστέρηση για ευχές, ελπίζω.
    Χρόνια πολλά, ότι επιθυμείς.

    Ο κάθε άνθρωπος έχει τον ΑΓΓΕΛΟ του.
    Ελπίζω ο ήρωας σου να αλλάξει την ζωή του μετά το "ατύχημα" που του συνέβει και να αρχίσει πάλι από την αρχή αλλά με άλλα μάτια να βλέπει τη ζωή.

    Καλό απόγευμα να έχεις.
    Φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πολύ όμορφη και διδακτική η ιστοριούλα σου Σταυρούλα μου.
    Σου εύχομαι
    (με μεγάλη καθυστέρηση το ομολογώ, επέστρεψα επιτέλους....)
    ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ
    και πάντα στη ζωή σου να έχεις μια ζεστή αγκαλιά να σε περιθάλπει.

    Την καλησπέρα μου,
    με αγάπη πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Savvina, γλυκιά μου,
    δεν υπάρχει λόγος για να απολογίσε. Έτσι και αλλιώς φέτος για μένα ήταν πολύ δύσκολα και δεν έκανα γιορτή.
    Πάντως σε ευχαριστώ πολύ πολύ! Όσο για τον ήρωά μου.... ελπίζω και εγώ πραγματικά να μην είναι πια τόσο εργασιομανής και εγωιστής και να δεχτεί η αγάπη να του ανοίξη τα φτερά για να πετάξει μαζί της.....
    Την καλησπέρα μου και την αγάπη μου!!!

    Vasiliki,
    η γιορτή λένε ότι κρατάει σαράντα μέρες. Εγώ φέτος δεν μπόρεσα να γιορτάσω. Σε ευχαριστώ πάντως πολύ για τις ευχές.
    Ευτυχώς είμαι πολύ τυχερός άνθρωπος γιατί εγώ τον δικό μου τον άγγελο τον βρήκα. Είναι δίπλα μου, με στηρίζει και με αγαπά και φροντίζω και εγώ να κάνω το ίδιο γιατί το αξίζει και με το παραπάνω!!!

    Milch,
    να είσαι καλά που περνάς! Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. To Milch πέρασε για να ευχαριστήσει την Σταυρούλα για το δώρο της! Όμως το Milch δεν κατάφερε να βάλει το λουλούδι στο bloq του γιατί έβγαζε σφάλμα και να προσπαθήσει αργότερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Milch,
    αυτό το δωράκι ήταν για την συμπαράστασή σου όλο αυτό το διάστημα!!! Σε ευχαριστώ ειλικρινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τσιγάρο Κρέας ....

Να διευκρινίσω αρχικά ότι δεν θέλω να επιτεθώ σε κανέναν. Μια σκέψη θέλω να καταθέσω, επειδή τυγχάνει να είμαι και καπνίστρια και ......