Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Μακάρι να κάνω λάθος.....

Ήθελα να σας γράψω μια ιστορία. Πολύ μεγάλη και πονεμένη ιστορία, αλλά δεν τα καταφέρνω να σταυρώσω λέξη. Γιατί; Γιατί  η ιστορία αυτή είναι αληθινή...... και η ζωή ξεπερνά κατά πολύ τη φαντασία.......
Δεν ξέρω με τι λόγια να την αρχίσω. Στέρεψα από ιδέες, από λέξεις και γέμισα με συναισθήματα γνώριμα και δύσκολα. Αυτές τις μέρες ίσως και να παίζεται η τελευταία πράξη, πριν πέσει για πάντα η αυλαία και κλείσει ο κύκλος της ζωής στην οικογένεια που την αποτελούσε κάποτε......
Δεν ξέρω αν ήταν της μοίρας γραφτό ή σύμπτωση, αλλά από την ημέρα που έφυγε η γιαγιά, ένα ένα τα παιδιά της την ακολουθούν. Στα τρία χρόνια ο μπαμπάς μου και ένα χρόνο μετά η αδελφή του; Το ερωτηματικό γιατί δεν είναι σίγουρο, αλλά η κατάσταση είναι κρίσιμη. 
Και η γιαγιά, ήταν γιαγιά, με όλη τη σημασία της λέξεως. Ογδόντα ένα. Είχε μάλιστα κλείσει, τις επόμενες μέρες, να πάει με το αγαπημένο της ΚΑΠΗ, εκδρομή. Θυμάμαι την έψαχναν...... γιατί δεν ήξεραν..... ότι είχε πάει ήδη, το μεγαλύτερο ταξίδι της ζωής της...... Αυτό που πιστεύω είναι ότι έγινε στην ώρα του. Στεναγχωρήθηκα, γιατί της είχα αδυναμία, αλλά αυτή είναι η ζωή.
Για τον μπαμπά μου, όμως..... Πέρασε πάνω από ένας χρόνος και πονά λες και ήταν χθες.... σήμερα.... τώρα..... Η πληγή είναι ακόμη ανοιχτή και αιμορραγεί. Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι, προσπαθώ να το δεχτώ και εκεί πάνω...... ανοίγει κι άλλη πληγή βαθιά.....
Όχι, δεν πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά. Μακάρι να κάνω λάθος........

16 σχόλια:

  1. Σταυρούλα

    κουράγιο..

    τουλάχιστον είσαι μεγάλη..
    αντέχεις..

    σκέψου οτι κάποιοι έχασαν τα πάντα σε μικρή ηλικία..

    σε τρυφερή ηλικία τα πάντα..

    δέν μπορώ να πώ τίποτα άλλο..
    κουράγιο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευρύνοε,
    κάπου λέει: « Θεέ μου μην μου δίνεις, ότι μπορώ να αντέξω.....». Εγώ, απλά, δεν μπορώ και να καταλάβω.....
    Θα σου πω και το εξής: Η γιαγιά μεγάλωσε ορφανή, ο πατέρας μου το ίδιο..... και εγώ βίωσα όλο τον πόνο και την πίκρα αυτών των ανθρώπων, άσχετα που δεν μπορούσα να διανοηθώ τη ζωή μου χωρίς τον ένα ή και τους δύο γονείς μου.... Γι αυτό δεν μπορώ να την γράψω αυτή την ιστορία, αν και θα το ήθελα, για να μην περάσει στη λήθη. Τουλάχιστον, Εγώ πρέπει να θυμάμαι, όπως μου τα ’χε διηγηθεί η γιαγιά..... Κατάλαβες;
    Καλό βράδυ και καλό μήνα και στους δύο σας!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σταυρούλα μου, στην πορεία της ζωής μου, έχω πει "αυτό" δεν το αντέχω!
    Ηρθαν και άλλα και τα άντεξα..
    Πώς;
    Μη με ρωτάς, δεν έχω απάντηση..
    Μόνο χώρο στην ψυχή να τους θυμάται και να πονά ακόμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. καλημέρα Σταυρούλα

    μην στεναχωριέσαι...
    θα έχει παρέα τον μπαμπά μου :)

    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σταυρούλα μου,
    για λίγο καιρό, για πολύ καιρό, για όσο..... τίποτα δεν θα πηγαίνει καλά..... αλλά μετά απο λίγο καιρό, μετά απο πολύ καιρό. μετά απο κάμποσο, όλα θα αρχίσουν να φτιάχνουν!!!!!!!! ΘΑ το δείς!!!!
    Απλά κάνε κουράγιο, μέχρι να περάσει αυτός ο καιρός!!!!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΑΓΑΠΗΤΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ Ο ΠΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΜΟ ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΔΕΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ,ΑΛΛΟΥ ΚΛΕΙΝΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΑΛΛΟΥ ΑΡΓΑ,ΣΕ ΜΑΣ ΜΕΝΕΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ Η ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΓΙΑΤΙ; ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΔΥΣΑΡΕΣΤΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΕΝΕΙ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ Η ΠΟΙΟ ΓΛΥΚΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΝΗ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ειχαμε εννιαμερα της γιαγια μου σήμερα! Αδειαζει το σπιτι ρε γμτ οποιος κι αν φευγει!

    Τουλαχιστον η γιαγια μας εφυγε πληρης ημερών!

    Δεν ξέρω αν όλα θα πάνε καλά, ελπίζω να πάνε, αλλά ξέρω πως ο χρόνος πάντα επουλώνει τις πληγες στο περασμα του!

    καλημερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αν μοιραζόταν ο πόνος θα μπορούσα να σ'αλαφρύνω την ψυχή σου όμως αυτό είναι αδύνατον μόνο να σε νοιώθω μπορώ αν αυτό σε κάνει να αισθάνεσαι καλύτερα!
    Είναι στιγμές που είμαστε αδύναμοι στα γεγονότα που μας συγκλονίζουν όμως περνούν μας σημαδεύουν και μένουμε πιο σκληροί πιο δυνατοί! Έτσι σε θέλω δυνατή για να σε βλέπουν οι δικοί σου απο πάνω.

    Μια ζεστή αγκαλιά και φιλί θαλασσινό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γιαγιά Αντιγόνη,
    αντέχουμε γιατί μάλλον έτσι είμαστε φτιαγμένοι. Το ξέρω αυτό, απλά είναι το ένα πολύ κοντά στο άλλο και δεν ξέρω για ποιον να πρωτοκλάψω......
    Καλό βράδυ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Katerina,
    η παρέα όλο και μεγαλώνει εκεί πάνω μου φαίνεται.... Πάντως μόνοι δεν θα είναι θα τα λένε όπως τα λέμε και εμείς. Να είσαι πάντα καλά να τον θυμάσαι γλυκιά μου!!!!! Καλό βράδυ και σε σένα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. next_day,
    θα έρθει καιρός που όλα θα είναι καλά και θα ξανάρθει καιρός που θα ’ναι όλα χάλια...... Έτσι ακριβώς είναι.... That's life....δεν λένε;
    Σε ευχαριστώ που μου θύμισες ότι ο χρόνος θα απαλύνει τις πληγές και δεν θα πονάνε τόσο πολύ!!!
    Φιλιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. aoratos,
    το μόνο σίγουρο στη ζωή είναι ο θάνατος έτσι και αλλιώς.... Δεν μπορούμε όμως να συμβιβαστούμε με την ιδέα. Πονάει ο χαμός τους, αλλά είναι ο κύκλος της ζωής φτιαγμένος με αυτό τον τρόπο που πράγματι σου δίνει τη δύναμη να συνεχίσεις....
    Καλό βράδυ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Cou (Coula),
    το δικό μας το σπίτι να δεις....
    Δεν πήγαν τα πράγματα καλά.... όλα τέλειωσαν χθες και για τη θεία.....
    Και ναι, ο χρόνος βοηθάει, το μόνο που δεν μπορεί να κάνει είναι να τους φέρει πίσω....
    Καλό Βράδυ!!!! Φιλιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Zoyzoy,
    γλυκιά μου!!!! Σε ευχαριστώ πολύ!!!! Η αγκαλιά σου είναι πολύ θερμή!!!! Φιλιά πολλά πολλά!!! Να είσαι καλά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. καλημερα! Οπως τα λες είναι, τα απλά πράγματα ζητάμε τελικά όλοι, αλλά συχνά μέσα από πολύπλοκους δρόμους, κάνοντας δύσκολη τη ζωή μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Blackened,
    αυτό είναι το μόνο σίγουρο, όπως το λες!!! Μόνοι μας κάνουμε τη ζωή μας δύσκολη!!!!
    Καλό βράδυ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τσιγάρο Κρέας ....

Να διευκρινίσω αρχικά ότι δεν θέλω να επιτεθώ σε κανέναν. Μια σκέψη θέλω να καταθέσω, επειδή τυγχάνει να είμαι και καπνίστρια και ......