Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Ορφέας

Ο Ορφέας άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου προβληματισμένος. Καθώς έβαζε μπροστά τη μηχανή, ένιωθε όλο και πιο πολύ το βάρος στο στήθος του να μεγαλώνει. Δεν  ήταν σίγουρος αν είχε πράξει σωστά. Της χρειαζόταν, βέβαια, ένα μάθημα, αλλά μήπως το είχε παρατραβήξει το σκοινί; Όλη την νύχτα την ένιωθε, να κλαίει και να στριφογυρνάει στο πλάι του και έπιασε τον εαυτό του πολλές φορές έτοιμο να της τα ξεφουρνίσει όλα. Κρατήθηκε με νύχια και με δόντια. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος. Αυτός ήταν το τελευταίο του χαρτί. Αν δεν κατάφερνε τίποτα και με αυτό, τότε θα ήταν καλύτερα να χωρίσουν. 
Ήταν πολύ δύσκολο να προσποιείται ότι δεν βλέπει τι γίνεται γύρω του. Έπρεπε να δράσει άμεσα. Χρησιμοποίησε όλα τα μέσα να την φέρει κοντά του και το μόνο που είχε καταφέρει μέχρι τώρα ήταν, εκείνη να φύγει ακόμη πιο μακριά. Στην αρχή, του φάνηκε φυσιολογικό να αφοσιωθεί η γυναίκα του τόσο πολύ στα παιδιά. Ήταν και τα δύο τόσο μικρά και ανήμπορα. Δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα μόνα τους και πάντα κάποιος έπρεπε να είναι δίπλα τους να τα προσέχει. Και ο ίδιος προσπάθησε να βοηθήσει, αλλά κάθε φορά του έπαιρνε τα ηνία και του έλεγε: " Άσε, δεν ξέρεις εσύ. Θα ταΐσω εγώ τη μικρή.", ή, "Μη κρατάς έτσι τον μπέμπη. Θα τον αλλάξω εγώ." και ένα σωρό άλλα παρόμοια. Ένιωθε σαν να ήταν μέσα σε ένα γυάλινο κουτί και παρακολουθούσε από εκεί την οικογένεια του να ζει.... χωρίς αυτόν. 
Άρχισε σιγά σιγά να αποξενώνεται, να κάθεται περισσότερες ώρες στο γραφείο του και να μη θέλει να γυρίσει στο σπίτι. Φαίνονταν σαν να μην τον έχουν καν ανάγκη. Είχαν γίνει οι τρεις τους ένα και δεν μπορούσε κανείς και τίποτα να μπει ανάμεσά τους.... μέχρι που ο γιος του μια μέρα, όταν τον μάλωσε για κάτι, γύρισε θυμωμένος και του είπε: " Και τι σε νοιάζει εσένα; Εσύ όλο λείπεις! Μόνο η δουλειά σου σε ενδιαφέρει, τίποτα άλλο!!!!".
Αυτό κι αν χτύπημα κάτω από τη μέση. Και πως να εξηγήσει σε ένα αγοράκι, μόλις έξι χρόνων, ότι δεν ήταν έτσι; Ότι το πρόβλημα ήταν πιο βαθύ. Η δουλειά ήταν μια διέξοδος σε αυτό που διαδραματιζόταν μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Ότι και να έλεγε, σίγουρα το μυαλουδάκι του δεν θα μπορούσε να το επεξεργαστεί, γι' αυτό αποφάσισε να δράσει. Ήθελε την οικογένειά του πίσω και θα έκανε τα πάντα για να γίνουν τα πράγματα, όπως έπρεπε να είναι, εδώ και πολύ καιρό.
Έτσι, προχθές, όταν πήγε στην καφετέρια δίπλα στη δουλειά του για να σκεφτεί τι θα κάνει, η ιδέα του ήρθε μαζί με την κοπέλα που του σέρβιρερε τον καφέ. Πετάχτηκε στο γραφείο, έφερε την καρτούλα και έβαλε την σερβιτόρα να του γράψει το κείμενο. Ήταν πολύ σκληρό αυτό που έκανε, αλλά τότε του είχε φανεί καλή ιδέα. Η μόνη που ίσως να είχε αποτέλεσμα......Τουλάχιστον αυτό έδειχναν οι μέχρι τώρα, εξελίξεις.





Υ.Γ. Βλέπω ότι γίνεται μεγάλο. Δεν είχα τέτοια πρόθεση, αλλά το τι λέω εγώ και τι η φαντασία μου, είναι δύο πράγματα που ποτέ δεν συμβαδίζουν......... Οπότε, συνεχίζεται σε επόμενη ανάρτηση.


5 σχόλια:

  1. Ήταν βέβαια σκληρό αυτό που έκανε. Αλλά κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες ίσως και να αποβεί προς όφελος τους τελικά; Δεν ξέρω.
    Το γράψιμο σου διαθλετει τέτοια αμεσότητα που έχεις την αίσθηση ότι τους πρωταγωνιστές τους έχεις γνωρίσει στα αλήθεια. Σε ότι αφορά το μέγεθος ενός κειμένου, δεν είναι πάντα εύκολο να το ελέγξεις. Εμένα όμως προσωπικά δεν μου φάνηκε καθόλου μεγάλο. Θα έλεγα μάλιστα ότι θα ήθελα να διαβάσω και λίγο παρακάτω.
    Να έχεις ένα έξοχο διήμερο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χριστόφορε,
    καμιά φορά, έχω την αίσθηση, ότι πρέπει να ταρακουνίσουμε τον άνθρωπό μας. Μπορεί να ακούγεται σκληρό, αλλά δεν λέμε ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα; Δεν εννοώ να γίνεται πάντα, αλλά όταν φτάνεις στο απροχώρητο και δεν έχεις άλλες επιλογές; Δεν αξίζει να το ρισκάρεις;
    Ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξη! Εύχομαι καλό Σαββατοκύριακο!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ καλό!Για μια στιγμή στο προηγούμενο νόμιζα ότι είχε χάσει την μπάλα ο Ορφέας πολύ καλή κίνηση πως όμως γίνεται πιστευτός μετά από ένα τέτοιο σόκ?

    Διαβάζεται ευχάριστα μην αγχώνεσαι πολύ καλό είναι!

    Φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. zoyzoy,
    σε ευχαριστώ που με ξεαγχώνεις!!!!! Να σου πω, δεν ξέρω πως θα την καταφέρει ακόμα, αλλά καθώς θα το γράφω σίγουρα θα μου ’ρθει...... Άλλωστε το εξασφάλισα από την αρχή ότι δεν είναι στον χαρακτήρα του το ξενο.....ήδημα, και η γυναίκα του το ξέρει, οπότε δεν πιστεύω ότι θα είναι και πολύ δύσκολο να την πείσει.... υποθέτω.... δεν είμαι και σίγουρη.... θα δείξει.....
    Πάντως σε ευχαριστώ ξανά!!!! Καλό Σαββατοκύριακο!!!! Φιλιά πολλά πολλά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Milch,
    ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση! Καλή εβδομάδα!!! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τσιγάρο Κρέας ....

Να διευκρινίσω αρχικά ότι δεν θέλω να επιτεθώ σε κανέναν. Μια σκέψη θέλω να καταθέσω, επειδή τυγχάνει να είμαι και καπνίστρια και ......