Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

Καλοκαίρι στην Χαλκιδική. β’

Εφτά ώρες ταξίδι. Αρκετά μεγάλο, αλλά άξιζε τον κόπο. Το χωριό του Μάκη, ήταν χτισμένο από τους πρόποδες του βουνού ως την θάλασσα. Τα σπίτια, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, είχαν αυλές με λουλούδια και μπαξέδες μπροστά ή πίσω από αυτά. Ντοματιές, πιπεριές, μελιτζάνες, βερικοκιές, ροδακινιές, τριαντάφυλλα, πανσέδες όλα μαζί συνέθεταν ένα απίστευτο τοπίο. 
Ζώντας στην πόλη, μέσα στο καυσαέριο και το τσιμέντο, αυτός εδώ ο τόπος φάνταζε σαν τον Παράδεισο. Από την μια μεριά το βουνό, από την άλλη η θάλασσα. Ο ιδανικός συνδυασμός για καλοκαίρι. Είχε δίκιο ο φίλος του που τον παρακαλούσε τόσο καιρό και του ’λεγε: «Αν έρθεις μια φορά, θα θες να έρχεσαι συνέχεια!!!! Όχι τίποτε άλλο, δηλαδή, δεν θα μπορώ και να σε στείλω σπίτι σου μετά!!!!!».  
Ο Μάκης τον περίμενε στην είσοδο του χωριού με το μηχανάκι. Χαιρετήθηκαν και πηγαίνοντας μπροστά τον οδήγησε σε μια μονοκατοικία ακριβώς στη θάλασσα. Ένα άσπρο κτίσμα, με μεγάλα μπλε παράθυρα και σκεπή από κεραμίδια. Η αυλή του ήταν μεγάλη, καταπράσινη, με διαφόρων λογιών λουλούδια και δέντρα. Ένα μικρό δρομάκι από βότσαλα στρωμένο, οδηγούσε στην εξώπορτα. Από εκεί, μπήκαν στο εσωτερικό του σπιτιού. Ο Μάκης του έδειξε που ήταν το δωμάτιό του, τους υπόλοιπους χώρους και μόλις τακτοποιήθηκε, βγήκαν στη αυλή στο μεγάλο μαρμάρινο τραπέζι, να πιουν καφέ και να τα πουν. Οι γονείς του Μάκη έλειπαν σε ταξίδι στη Σαμοθράκη κι έτσι όλο το σπίτι ήταν στη διάθεση τη δική τους και όχι μόνο.
Έκανε την εμφάνισή της λίγη ώρα αφότου ξεκίνησαν να πίνουν καφέ. Δεν ήταν ιδιαίτερα ψηλή, ήταν όμως πανέμορφη ή, τουλάχιστον, έτσι του φάνηκε.  Σαν να έρχονταν καταπάνω τους ένας άγγελος, χωρίς φτερά. Το παρεό της ανέμιζε γύρω της καθώς πλησίαζε κι εκείνος κράτησε την αναπνοή του, λες και από το επόμενο βήμα της εξαρτιόταν η ζωή του. Ένας κόμπος ανέβηκε στον λαιμό του. Αυτή ήταν η μικρή αδελφή του Μάκη; Το κοριτσάκι με τις κοτσίδες που κουβάλαγε στο πορτοφόλι του και έδειχνε με τόση υπερηφάνεια; Είχε μείνει με την εντύπωση, κάθε φορά που μίλαγε για αυτή με τον φίλο του, ότι θα γνώριζε ένα πλασματάκι με φακίδες, κοτσίδες και σιδεράκια στα δόντια. Δεν έτυχε να συναντηθούν ποτέ. Ήξερε ότι ζει σε κάποιο προάστιο, ήταν παντρεμένη, αλλά όταν δεν τον δεις τον άλλο από κοντά, σου μένει στο μυαλό, το πρόσωπο από την φωτογραφία. Πόσο να ήταν τώρα; Από αυτά που κατά καιρούς έλεγε ο Μάκης, θα ήταν λίγο πάνω από τα τριάντα.  
«Ώστε εσύ είσαι ο Σταύρος!», είπε μόλις έφτασε κοντά τους, χαμογέλασε και έτεινε το χέρι της για χειραψία.
«Εεεε.... ναι!», βγήκε η φωνή του με δυσκολία και σηκώθηκε για να την χαιρετήσει. «Εσύ πρέπει να είσαι η Δανάη, σωστά;», της χαμογέλασε με τη σειρά του. «Περίμενα να δω τις κοτσίδες, ξέρεις....», της είπε κι εκείνη γύρισε δήθεν θυμωμένη στον αδελφό της λέγοντάς του: «Ακόμη εκείνη την άθλια φωτογραφία κουβαλάς μαζί σου;».
«Τι έχει, δηλαδή, η φωτογραφία, δεν κατάλαβα;», έκανε πως θίχτηκε εκείνος. 
Οι επόμενες ώρες πέρασαν, μέσα σε πολύ ευχάριστο κλίμα, εκτός από την στιγμή που η κουβέντα γύρισε στον άντρα της Δανάης. Του είχε πει ο Μάκης ότι είχε πεθάνει από καρκίνο, τον προηγούμενο χρόνο, αλλά το ’χε ξεχάσει. Αμέσως, η θλίψη, έκανε την εμφάνισή της στο πρόσωπο της κοπέλας και τα μάτια της σκοτείνιασαν. Πόσο ήθελε, εκείνη ακριβώς την στιγμή, να την πάρει στην αγκαλιά του και να εξαφανίσει με μιας, οτιδήποτε  την έκανε δυστυχισμένη, αλλά αυτό έμελλε να γίνει αργότερα.

10 σχόλια:

  1. Μάλιστα Σταυρούλα!! Αδρές γραμμές πολύ καλή αφηγηματική και περιγραφική ικανότητα, εξαιρετικό στήσιμο σκηνικού. Η Δανάη είναι ολοφάνερη εικόνα σε μας τους αναγνώστες. Το απόλαυσα ειλικρινά.
    Μια μόνο παρατήρηση. Στο σημείο που περιγράφεις τον κήπο κάπου λες: "Ένα μικρό πλακόστρωτο από βότσαλα δρομάκι, οδηγούσε στην εξώπορτα."
    Με μπερδεύει λίγο η περιγραφή εδώ.

    Τώρα πια περιμένω με μεγαλύτερη αγωνία την συνέχεια.
    Σε ευχαριστώ και για την επίσκεψή σου σε μένα, σχεδόν μόλις το τελείωσα. Με τιμάς κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τώρα ανεκάλυψα ότι έχεις μπλογκ ! Είχα μείνει σε αυτό που μου είχες πει, ότι δεν έχεις.

    Θα το χαζέψω, μου αρέσει ! Και το διήγημα σου καλογραμμένο.

    Με την παρατήρηση του Χριστόφορου συμφωνώ μερικώς. Θέλεις να πείς στρωμένο από βότσαλα και γίνεται κατανοητό. Από την άλλη βέβαια το "πλακόστρωτο¨μιλά για επίστρωση με πλάκες, εκεί έχει δίκιο.
    Ίσως "βοτσαλόστρωτο" να τα κάλυπτε όλα.

    Γράφεις όμως καλά. Αυτό δεν αλλάζει με τίποτα !!

    θα τα λέμε !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χριστόφορε,
    έχεις δίκιο, δεν ήξερα πως να το περιγράψω. Έχει τέτοιες αυλές στην Ρόδο, φτιαγμένες από βότσαλα, με υπέροχα σχέδια και τώρα που σου γράφω, μάλλον κατάλαβα πως πρέπει να το φτιάξω. Σε ευχαριστώ για την παρατήρηση, σε ευχαριστώ και για τα καλά σου λόγια!!!!
    Το εκτιμώ αυτό που κάνεις!!!!
    Καλό απόγευμα!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. GiP,
    ευχαριστώ πολύ πολύ για τα καλά σας λόγια! Όπως είπα και στον Χριστόφορο, δεν ήξερα πως να το περιγράψω. Τώρα το κατάλαβα και θα πάω να το διορθώσω. Το εκτιμώ πολύ που με βοηθάτε να βλέπω τα λάθη μου.
    Χαίρομαι κι εγώ που θα τα λέμε! Να είστε καλά!!!
    Καλό απόγευμα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Οπως πάντα υπέροχη στις διηγήσεις σου έχεις ένα ταλέντο να μεταφέρεις τον αναγνώστη στις εικόνες που πλάθεις!

    Φιλιά θαλασσινά για καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Zoyzoy,
    γλυκιά μου, σε ευχαριστώ πολύ πολύ!!!!
    Να είσαι καλά!!!! Φιλιά από Δράμα!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλό πολύ καλό!!!
    Μπράβο!!!Αυτό είναι Μυθιστόρημα....
    Αυτή είναι ιστορία....
    Φιλιά πολλά!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κουκλόσπιτο,
    σε ευχαριστώ πολύ πολύ!!!! Περιμένω να διαβάσω και δικές ιστορίες!!!!
    Φιλιά πολλά πολλά!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. grafeis iperoxa opos pada! :) kali evdomada geitonissa! :) filia! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Leviathan,
    να ’σαι καλά γείτονα!!! Και η δική σου ιστορία είναι συναρπαστική και ξεχωριστή. Μου αρέσουν τα θρίλερ, ξέρεις!!!! Φιλιά από Δράμα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τσιγάρο Κρέας ....

Να διευκρινίσω αρχικά ότι δεν θέλω να επιτεθώ σε κανέναν. Μια σκέψη θέλω να καταθέσω, επειδή τυγχάνει να είμαι και καπνίστρια και ......