Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Υπέρ άνω υποψίας. γ’

Η Νία προχώρησε στον σκοτεινό διάδρομο. Όσο πλησίαζε την κλειστή πόρτα, τόσο η μυρωδιά γίνονταν πιο έντονη. Κάτουρο και αποσύνθεση. Το στομάχι της ανακατεύτηκε. 
«Πάλι πάνω σου τα ’κανες, ξεροκέφαλε, παλιόγερε! Και δεν ψοφάς να τελειώνουμε!».
Άνοιξε την πόρτα κι έβαλε το χέρι της μπροστά στο στόμα της. Της ήρθε έντονη η επιθυμία να βγάλει τον καφέ που ’χε πιεί νωρίτερα, αλλά, με το ζόρι, κρατήθηκε.
«Γιατί δεν φοράς την πάνα, μου λες;».
Ο Ευγένιος την κοίταξε κι ένα σαρδόνιο χαμόγελο σχηματίστηκε στα σουφρωμένα χείλη του.
«Για να έχω την ευχαρίστηση, να σε βλέπω να παιδεύεσαι την ώρα που με πλένεις!», της είπε.
«Νομίζεις ότι μπορείς να με εκδικηθείς; Νομίζεις ότι έχεις το πάνω χέρι; Εγώ είμαι αυτή που διατάζω εδώ, όχι εσύ! Σήκω!».
Ο Ευγένιος σηκώθηκε με δυσκολία από το κρεβάτι.
«Βγάλε τα ρούχα σου και πήγαινε στο μπάνιο.».
Με όσες δυνάμεις είχε, γδύθηκε. Η Νία τον κοίταξε με αηδία και του ’δειξε την πόρτα του μπάνιου. Προχώρησε με μικρά βήματα, σέρνοντας τις παντόφλες του, για να την εκνευρίσει περισσότερο και το πέτυχε. Λάθος του, αλλά δεν τον ένοιαζε. Ήθελε να την κάνει, να μην ξανά πατήσει εκεί.
Τον ακολούθησε, τον έβαλε μέσα στην μπανιέρα, άνοιξε το ντουζ και χωρίς να  περιμένει το νερό να ζεσταθεί, άρχισε να τον τρίβει με μανία. Ο Ευγένιος πήρε μια βαθιά ανάσα, νιώθοντας την καρδιά του έτοιμη να εκραγεί.
«Σκύλα!», γρύλησε.
«Δεν βλέπω να το ’φχαριστιέσαι τώρα!», συνέχισε να τον τρίβει, μέχρι που η πλάτη του, κόντεψε να ματώσει. Ο Ευγένιος, δεν ξανά μίλησε. Σφάλισε τα μάτια του, μέχρι που τέλειωσε τη δουλειά της, τον έβγαλε από την μπανιέρα και άνοιξε το συρτάρι να του δώσει καθαρά εσώρουχα και πιτζάμες. Του τα πέταξε στα μούτρα, αλλά τα αντανακλαστικά του ήταν τόσο αργά, που προσγειώθηκαν στα πόδια του.
«Μέχρι να ντυθείς, θα έχω αλλάξει τα σεντόνια. », είπε και βγήκε από το μπάνιο. 
Έσκυψε, μάζεψε τα ρούχα του από το πάτωμα, τα ακούμπησε πάνω στο κομό και άρχισε να ντύνεται με όσες δυνάμεις του ’χαν απομείνει. Την άκουγε που τράβαγε τα σκεπάσματα από το κρεβάτι και μουρμούριζε. Δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τις λέξεις καθαρά, αλλά ήταν σίγουρος ότι με αυτόν τα είχε. Τον μισούσε. Κι αυτός την μισούσε, αλλά όλοι οι γέροι μισούν τις αποκλειστικές τους. Άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο, αλλά όλοι τις μισούν. Γιατί; Από ζήλεια, από αγανάκτηση, από ανάγκη. Είναι πολύ μεγάλο πλήγμα η ανημπόρια για τον άνθρωπο. Μέχρι χτες να μην χρειάζεσαι κανένα και σήμερα να μην μπορείς, ούτε το πουλί σου να πιάσεις, για να κατουρήσεις. 
Το δικό της μίσος, ήταν διαφορετικό. Σαν να ήθελε να τον εκδικηθεί. Άραγε, με τον ίδιο τρόπο φέρονταν σε όλους, όσους κοίταζε; Από το βιογραφικό της, πάντως, νόμιζες ότι είχες να κάνεις με άγγελο. Σπουδές στην σχολή του Ευαγγελισμού, εκπαίδευση στο ίδιο νοσοκομείο και μετά στο Λοιμωδών. Στις παρατηρήσεις έγραφε, ότι ήθελε να προσφέρει κοινωνικό έργο, βοηθώντας ανήμπορους ηλικιωμένους, επειδή το σύστημα δεν μπορούσε να το κάνει. Πριν αποφασίσει να την προσλάβει, έκανε έρευνα για την οικογενειακή της κατάσταση. Για τους γονείς της, δεν βρήκε στοιχεία. Είχε μεγαλώσει σε ένα Ίδρυμα στην Αγία Παρασκευή. Το μόνο που βρήκε, στα χαρτιά της, ήταν ότι η διαγωγή της ήταν άμεμπτη και άψογη.
Κάγχασε καθώς τα σκέφτονταν αυτά. 
«Άψογη! Όντως! Είχε καταφέρει να κλέψει τα πάντα, με πολύ έξυπνο τρόπο!», σκέφτηκε. 
Αν έβρισκε μια τέτοια γυναίκα, εκείνη την εποχή που μπορούσε, θα έκαναν πολύ καλό δίδυμο. Το ’λεγε η καρδούλα της.
«Τι έγινε; Ακόμα να ντυθείς;», η φωνή της, διέκοψε τις σκέψεις του. 
«Στα τσακίδια, σκύλα! Μέχρι να βγω, να έχεις φύγει από ’δω μέσα!».
Εμφανίστηκε στην πόρτα. Ήταν ψηλή, για γυναίκα. Τα κιλά της, πολύ παραπάνω από αυτά που έπρεπε, μοιράζονταν ομοιόμορφα στο σώμα της. Δεν ήταν άσχημη, αλλά ούτε και όμορφη. Αδιάφορη, ίσως. Τα γεμάτα χείλη και τα μαύρα μάτια της είχαν κάτι να πουν επάνω της. Κατά τα άλλα, μόνο το ύψος της εντυπωσίαζε. Τα μαλλιά της δεν μπορούσες να καταλάβεις τι χρώμα ήταν. Τα ’χε βαμμένα σε διάφορα χρώματα του ξανθού, που δεν της πήγαιναν καθόλου. Το δέρμα της ήταν χλωμό και κάτω από τα μάτια, υπήρχαν μόνιμοι μαύροι κύκλοι.
«Δεν έχεις την πολυτέλεια να με απειλείς....... Πάω, τώρα αμέσως, σε εισαγγελέα......», μισόκλεισε τα μάτια της και το πρόσωπό της σκοτείνιασε.
«Στο διάολο, να πας! Ούτε κι εσύ θα χαρείς ότι έκλεψες! Θα ακυρώσω τα πάντα!!!!! Θα τα βγάλω στη φόρα!!!!!».
«Σου χρειάζεται....... παλιάνθρωπε..... Σου χρειάζεται, μετά από ότι έκανες.....», σταμάτησε. Ήταν έτοιμη να το ξεστομίσει. Την έφτανε στα όρια, αν και πάντα την τελευταία στιγμή, θυμόταν το σκοπό της.
«Και τι σε νοιάζει εσένα τι έκανα εγώ! Εσύ πήρες αυτά που ήθελες! Γιατί με βασανίζεις;».
«Γιατί; Ρωτάς, γιατί; Δεν φαντάστηκες ποτέ ότι κάποιος θα σε ανακάλυπτε, ε; Νόμιζες ότι δεν θα πληρώσεις για τα κρίματά σου, ε; Ε, λοιπόν, ήρθε η ώρα να πληρώσεις!!!!! Και μην νομίζεις..... Είναι πολύ μικρό το τίμημα, σε διαβεβαιώ!». 
Ο Ευγένιος ρίχτηκε με μανία επάνω της για να την αρπάξει. Αυτή με μια κίνηση τον απέφυγε κι εκείνος έπεσε με όλη του τη δύναμη στο πάτωμα. Τα χέρια του, αδύναμα, δεν μπόρεσαν να κρατήσουν την ορμή του σώματος, με αποτέλεσμα να χτυπήσει το σαγόνι του. Ήταν πολύ τυχερός που δεν το έσπασε. Το χαλί στην κρεβατοκάμαρα ήταν από εκείνα που πατάς το πόδι σου και το χάνεις, με αποτέλεσμα, να απορροφήσει το μεγαλύτερο μέρος της κρούσης.
Η Νία τον κοίταξε απαξιωτικά. 
«Αυτή είναι η θέση σου! Αυτή σου αξίζει, κάθαρμα!», γύρισε την πλάτη της και βγήκε από το δωμάτιο. 
Λίγα δευτερόλεπτα μετά, τα βήματά της, χάθηκαν από το σπίτι. Ο Ευγένιος, ανακάθισε αργά πάνω στο χαλί. Ήταν ζαλισμένος από την πτώση. Το σαγόνι του πονούσε φριχτά. Τα ούρα του ξέφυγαν και μια κηλίδα εμφανίστηκε μπροστά του, πάλι.
Έμεινε εκεί, αρκετή ώρα, μέχρι να ανακτήσει τις δυνάμεις του. Μετά, έσυρε τα κουρασμένα βήματά του, ξανά, στο μπάνιο και με διπλάσιο κόπο άλλαξε τις βρεγμένες του πιτζάμες.

17 σχόλια:

  1. Όσο πάει και καλύτερο! Εξαιρετικές οι σκηνές στο μπάνιο, θαυμάσια η καταγραφή των συναισθημάτων των δυο και πολύ ρεαλιστική η σκηνή της πτώσης του στο πάτωμα. Φτιάχνεις Σταυρούλα μια πολύ δυνατή ιστορία. Και το πιο σημαντικό είναι ότι δεν κάνει κοιλιά - τουλάχιστον μέχρι τώρα.
    Με πολύ εκτίμηση σου εύχομαι να έχεις μια καλή μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστόφορε,
      δεν ξέρω τι να πω.....
      Προσπαθώ, πρώτα από όλα, αυτά που γράφω να τα βλέπω μπροστά μου. Το τι καταφέρνω να κάνω στο τέλος, το εισπράττω από εσάς που μου αφήνετε τα σχόλια. Θέλω να κρατώ το ενδιαφέρον αυτού που διαβάζει και να μην τον απογοητεύω. Δεν ξέρω τι κατάφερα μέχρι εδώ, σε ότι αφορά τα κείμενα, αυτό που σίγουρα ξέρω είναι ότι χωρίς τη δική σας υποστήριξη και βοήθεια, δεν θα έκανα τίποτα!!!!
      Σε ευχαριστώ πολύ, μέσα από την καρδιά μου, Χριστόφορε, ειλικρινά!!!!!
      Την καλησπέρα μου και την αγάπη μου!!!!

      Διαγραφή
  2. Kόπηκε το Ιντερνετ. Από Λαπτοπ παιρνω. Θα σε διαβάσω αργότερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Gip,
      με την ησυχία σου! Εδώ είμαστε! Την καλησπέρα μου, προς το παρόν!!!!

      Διαγραφή
  3. ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΠΙΦ! ΠΑΛΙ ΚΑΤΟΥΡΗΘΗΚΕ! ΜΕΤΑ ΤΟ ΜΠΑΝΙΟ! Ε ΜΑ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΔΕΝ ΦΟΡΑΕΙ ΤΗΝ ΠΑΝΑ ΤΟΥ. ΝΟΜΙΖΩ ΑΜΑ ΤΗΝ ΦΟΡΑΓΕ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΝ ΝΟΣΟΚΟΜΑ ΤΟΥ ΜΕΓΚΕΛΕ...ΑΛΛΑ ΕΙΠΑΜΕ ΑΜΑ ΓΕΡΑΣΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ....ΞΕΡΟ ΚΕΦΑΛΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ!!!!!ΧΑ ΧΑ ΧΑ!!!!!!
    ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΑΚΙΑ ΒΡΕ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έφη,
      οι γέροι είναι σαν τα μωρά. Θυμάμαι μια φορά που άλλαζα τον ανηψιό μου..... την ώρα που τον έπλυνα και του έβαζα την πάνα ξανά κατουρίθηκε..... Και δεν φτάνει που πήγε η πάνα χαμένη, κατούρισε κι εμένα....
      Καλά ο παππούς δεν είναι μόνο ξεροκέφαλος.... είναι και κακός.... αλλά θα έρθει η ώρα του να κριθεί.... νομίζω....
      Νταρντανογυναίκα η νοσοκόμα, έτσι;;;;; Πως αλλιώς θα τον κατάφερνε;
      Φιλάκια κοριστάκι πολλά πολλά!!!!!

      Διαγραφή
  4. Σταυρούλα μου είναι τόσο έντονη η γραφή σου, που δεν μπορείς να σταματήσεις την ανάγνωση!
    Οπως αναφέρει ο Χριστόφορος δεν κάνει κοιλιά.
    Η περιέργεια για πιο κάτω "ανάβει".
    Η αντιπαλότητα τους κάνει τον αναγνώστη να βάζει στο μυαλό του πολλά. Ποιος ο θύτης ποιο το θύμα θα το βρούμε πιο πέρα..

    Σε φιλώ και σε ευχαριστώ πολύ κοριτσάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιαγιά Αντιγόνη,
      είμαι πολύ πολύ τυχρερή που σας έχω κοντά μου να με γεμίζετε δύναμη για δημιουργία. Το πιο σπουδαίο από όλα είναι που ότι κάνω μπορώ να το μοιραστώ μαζί σας. Είτε καλό είτε κακό, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι είστε εκεί να μου δείξετε τον δρόμο. Είναι σαν να βρίσκομαι σε ένα μονοπάτι σκοτεινό και ο καθένας από σας κρατά ένα φανάρι για να μου φωτίζει τη στράτα να μην χαθώ. Αυτό σέβομαι και αγαπώ σε σας!!!!!
      Την καλησπέρα μου και την αγάπη μου, Γιαγιά!!!!!

      Διαγραφή
  5. Μ'αφησες στην αγωνία πάλι!
    Την έχει κάνει πιά αυτός ο γέρος ώστε να πληρώνει τόση απονιά απ'την αποκλειστικιά του.
    Ο Θεός να σε φυλάει από τέτοιους ανθρώπους!

    Φιλιά θαλασσινά Σταυρούλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Zoyzoy,
    κι αν έχει κάνει....... Οι αποκαλύψεις σιγά σιγά θα γίνουν και θα καταλάβεις!!!!!!
    Να είσαι καλά, φιλενάδα!!!! Φιλιά και καλησπέρες!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ενδιαφέρον. Όλο και πιο ενδιαφέρον. Τι ξέρει η Νία και τον κρατάει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αθηνά,
      στο φάκελο που έκλεψε με τον γκόμενο από το χρηματοκιβώτιο, ο γέρος έγραφε μέρα με τη μέρα, δόση με τη δόση.... πως το ’κανε.....
      Είπαμε έπρεπε να εξοντώσει την μικρή για να καρπωθεί την περιουσία.....στο νησί.... που την παντρεύτηκε;
      Λίγο είναι αυτό να τον κρατά από τα τέτοια του;
      Ο τύπος έχει κάνει κι άλλα όμως, που αποκαλύπτονται σιγά σιγά. Χαίρομαι που το βρίσκεις ενδιαφέρον!!!! Με τιμά το γεγονός αυτό, πολύ!!!!
      Την καλημέρα μου!!!!

      Διαγραφή
  8. Πολύ μ αρέσουν οι περιγραφές σου!!! υπέροχη η συνέχεια γειτόνισσα!! να σαι καλά!! πολλά φιλιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Leviathan,
    σε ευχαριστώ πολύ, γείτονα!!!!! Χαίρομαι που σου αρέσει!
    Τα φιλιά μου από την Δράμα!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ !!
    Αυτή την συνέχεια την ευχαριστήθηκα περισσότερο. Πολύ ρτεαλιστιοκή και εξαιρετικά καλογραμμένη !
    Πολύ δυνατές οι σκηνές με τη νοσοκόμα !

    Αρχίζω να έχω μία υποψία αλλά δεν την λέω, μη σου επηρεάσω και την πλοκή... Άσε θα σε καθοδηγήσουν οι ήρωες σου, αυτοί ξέρουν καλύτερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Gip,
      χαίρομαι που σου άρεσε!!!!! Σε ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξη!!!! Είμαι πολύ τυχερή που σας γνώρισα και μου δίνετε την δύναμη να γράφω αυτά που έχω μέσα στο κεφάλι μου!
      Υπάρχει περίπτωση όντως να το έχεις καταλάβει που θέλω να καταλήξω..... αλλά μην τους πεις! Εντάξει;
      Thanks!!!! Είσαι φίλος!!!!! Την καλησπέρα μου!!!!

      Διαγραφή
  11. Κύριε Στέφανε,
    καλώς ορίσατε στο σπίτι μου!
    Σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση συνεργασίας, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν διαβάζω σε τακτική βάση κάποια περιοδικά. Όσο για τα μπλογκς που παρακολουθώ... επικρατεί ανάμεσά μας μια παρεϊστικη διάθεση. Ευχαριστώ, επίσης, για την πρόσκληση στα δικά σας μπλογκς. Χαίρομαι πολύ που γνωριστήκαμε και θα τα λέμε!
    Την καλησπέρα μου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τσιγάρο Κρέας ....

Να διευκρινίσω αρχικά ότι δεν θέλω να επιτεθώ σε κανέναν. Μια σκέψη θέλω να καταθέσω, επειδή τυγχάνει να είμαι και καπνίστρια και ......