Πέμπτη 17 Μαΐου 2012

Ψάχνοντας στο σκοτάδι. δ’

Ο Βασίλης ανέβηκε στην κρεβατοκάμαρα για να αλλάξει ρούχα. Όλη μέρα έκοβε ξύλα για το βράδυ και για τις επόμενες δυο τρεις μέρες και τώρα ένοιωθε κατάκοπος. Είχε, όμως, ραντεβού με τον Τάκη και δεν ήθελε να τον στήσει. Άλλωστε, δυο ποτά θα τον χαλάρωναν και θα κοιμόταν καλύτερα. Ήλπιζε δηλαδή, γιατί τα τελευταία εικοσιτετράωρα, δεν ήταν και τα καλύτερα της ζωής του. Στην Ευρυδίκη, κατά τη διάρκεια του δείπνου, δεν είπε για την πρωινή τηλεφωνική συνδιάλεξη που είχε με τον Τάκη. Της είπε μόνο ότι είχαν κανονίσει να πιούν καμιά μπύρα, στο μπαράκι, όπως έκαναν συνήθως. 
.........
Και τότε τις είδε. Τρεις ήταν. Δύο ψόφιες και μια μισοπεθαμένη, στο πάπλωμα, στην πλευρά που εκείνος κοιμόταν. Πλησίασε από πάνω τους.
«Σφίγγες; Είναι δυνατόν, μες τον χειμώνα;», ψιθύρισε.
Πήγε στο μπάνιο και πήρε ένα από τα παλιόπανα που είχε η γυναίκα του για να καθαρίζει τα τζάμια, τις μάζεψε από εκεί και τις πέταξε στο καλάθι των αχρήστων.
Όταν ετοιμάστηκε πια,  κατέβηκε και μπήκε στο μεγάλο δωμάτιο. Η Ευρυδίκη βρίσκονταν στην αγαπημένη της θέση, με το βιβλίο στα χέρια. Την πλησίασε και τη φίλησε τρυφερά στο μάγουλο. 
«Εγώ φεύγω. Με περιμένει ο Τάκης. Δεν θα αργήσω.».
Σήκωσε το κεφάλι της  και του χαμογέλασε.
«Μην νοιάζεσαι. Εγώ θα ανέβω σε λίγο για ύπνο, γιατί είμαι κάπως κουρασμένη. Κοίτα να περάσεις καλά και να χαλαρώσεις. Πες του Τάκη χαιρετισμούς από μένα..... και φρόνιμα.... γιατί θα το μάθω, ε;», του είπε χαριτολογώντας. Πάντα τον πείραζε με τον συγκεκριμένο τρόπο όταν έβγαινε μόνος. Εκείνος δεν θύμωνε ποτέ και εκείνη ήταν σίγουρη για τον άντρα που αγαπούσε και είχε παντρευτεί. 
 Βγήκε από το σπίτι και κατευθύνθηκε προς το αυτοκίνητο. Δεν ήταν μακριά το μπαρ, αλλά η ώρα είχε περάσει. Έβαλε μπροστά, άναψε τα φώτα και ξεκίνησε. 
Ο Τάκης πληκτρολογούσε για δέκατη φορά το νούμερο του κινητού. Τίποτα. Νεκρό. Ούτε καν η κοπέλα με το: «Η σύνδεσή σας δεν είναι εφικτή.».
«Μα τι διάολο; Το ξέχασε;», σκέφτηκε.
Ήταν έτοιμος να πάρει στο σταθερό του, όταν άνοιξε η πόρτα του μπαρ και εμφανίστηκε. 
Τα μαλλιά του ήταν ανακατεμένα και τα ρούχα του γεμάτα λάσπες. Το πρόσωπό του είχε πάλι εκείνη την έκφραση που είχε την προηγούμενη μέρα, όταν τον βρήκαν να κάθεται στο σαλόνι του σπιτιού του με τις πιτζάμες και το χρώμα του ήταν τόσο χλωμό, σαν να είχε μόλις δει φάντασμα. Πλησίασε στο τραπέζι που κάθονταν ο Τάκης, τράβηξε μια καρέκλα και κάθισε. Ο Τάκης τον κοίταζε με το στόμα ανοιχτό, αλλά δεν ήταν ο μόνος. Όλοι οι θαμώνες γύρισαν τα κεφάλια τους και τον κοίταξαν για λίγο. Μετά έχασαν το ενδιαφέρον τους κι αφοσιώθηκαν ξανά, στις παρέες τους.
«Ρε συ..... τι έπαθες;», τον ρώτησε ο φίλος του, όταν συνήλθε από το σοκ.
Ο Βασίλης τον κοίταξε. Έσμιξε τα φρύδια, σαν να μην γνώριζε τον λόγο που βρέθηκε εκεί. Δευτερόλεπτα αργότερα, το βλέμμα του καθάρισε.
«Δδδεεν ξξέρω...... Πες στον Μάκη να μου  βάλει ένα κονιάκ.....».
«Βασίλη.... μήπως πρέπει να ....».
«Όχι, όχι... Σε παρακαλώ. Ένα ποτό θέλω οπωσδήποτε τώρα. Μόνο έτσι θα συνέλθω.»
«Τι να συνέλθεις; Με δουλεύεις; Εσύ είσαι χλωμός σαν πεθαμένος! Σήκω να σε πάω στο σπίτι!», είπε και σηκώθηκε από την καρέκλα.
«Όχι, είπα!», φώναξε τόσο δυνατά, που μερικά κεφάλια γύρισαν ξανά προς το μέρος τους. 
«Καλά, καλά, μη φωνάζεις! Πάω να σου φέρω το κονιάκ και έρχομαι να μου πεις τι έγινε.....».
Προσπάθησε. Προσπάθησε πολύ να θυμηθεί. Τρεις ολόκληρες ώρες προσπαθούσε να θυμηθεί, αλλά τίποτα. Έβαλε εμπρός το αυτοκίνητο, κοίταξε στον καθρέφτη για να κάνει όπισθεν και ξαφνικά βρέθηκε, παρκαρισμένος έξω από το μπαρ......Ούτε πως πήγε εκεί ήξερε, ούτε πόση ώρα είχε περάσει.
«Εγώ είμαι εδώ από τις εννιά και τέταρτο. Μέσα μπήκες κατά τις δέκα..... Που μπορεί να ήσουν τρία τέταρτα; Δεν μπορεί να οδηγούσες και να μην θυμάσαι....».
«Και πως ήρθα εδώ μου λες; Προηγουμένως που βγήκαμε έξω, το αυτοκίνητο ήταν εκεί, τίγκα στη λάσπη και πουθενά χτυπημένο...... Τι θα κάνω; Λες να τρελαίνομαι;».
«Έλα.... Σταμάτα τις βλακείες! Μπορεί απλά να είσαι πολύ κουρασμένος......».
«..... Ναι; Και αυτό τα λύνει όλα, έτσι; Σου φαίνεται φυσιολογικό εσένα το ότι παθαίνω διαλείψεις.......».
«Βασίλη; Αυτά τα παθαίνεις.... πως να σου το πω τώρα; Να.... από τότε που ήρθε αυτός εδώ...... Λες να έχει καμιά σχέση;».
«Σίγουρα, έχει. Ή αυτός ή..... αλλά πάλι, δεν τον έχουμε δει καθόλου από το πρωί που μίλησε με την Ευρυδίκη. Εχθές το βράδυ, ας πούμε, ήρθε, αλλά αφού, εμείς ξαπλώσαμε...... Σήμερα το πρωί που πήγε η Ευρυδίκη να τακτοποιήσει.... το κρεβάτι ήταν ξέστρωτο..... άρα..».
«Εσύ ξανά μπήκες, μετά από .....».
«Όχι! Δεν πάω αν δεν εξαφανιστούν οι καθρέφτες από εκεί μέσα!».
«Η γυναίκα σου, που μπαίνει στο δωμάτιο.... δεν παρατήρησε τίποτα;».
«Τη ρώτησα, για να σου πω την αλήθεια, όσο πιο διακριτικά μπορούσα για να μην την βάλω στην διαδικασία και την τρομάξω και δεν  μου είπε τίποτα. Όλα φυσιολογικά της φαίνονται.....».
«Δεν καταλαβαίνω. Πως είναι δυνατόν;».
«Έλα, μου ντε! Ούτε κι εγώ καταλαβαίνω.... γι’ αυτό μου ’ρχεται τρέλα!».
«Κοίτα τι θα κάνουμε. Αύριο εγώ θα ανέβω πάλι στο κτήμα. Αν δω το τζιπ προς τα ’κει, θα τον παρακολουθήσω.».
«Τάκη, δεν είναι αστείο αυτό που λες. Δεν ξέρουμε τίποτα γι’ αυτόν. Άσε που δεν πρόκειται να σε αφήσω μόνο σου, να κάνεις τέτοια τρέλα. Αύριο θα ανέβουμε μαζί. Θα πω στην Ευρυδίκη ότι χρειάζεσαι βοήθεια και φτάνοντας εκεί, αποφασίζουμε πως θα κινηθούμε.».
«Καλά, λοιπόν! Έτσι θα το κάνουμε. Τώρα όμως χρειάζεσαι ξεκούραση. Σήκω να σε πάω σπίτι.»
Βγήκαν μαζί από το μπαρ. Άφησαν το αυτοκίνητο του Βασίλη έξω από το μαγαζί και μπήκαν στου Τάκη.
......

Δεν ακούγονταν τίποτα μέσα στο δάσος εκτός από τους ήχους τις νύχτας. 
Ένα κλαδάκι που έσπασε κάτω από το βάρος ενός λύκου. Ένας ποντικός που πέρασε γρήγορα πάνω από τα σάπια φύλλα για να κρυφτεί στο λαγούμι του. Δεν πρόλαβε. Η κουκουβάγια έκανε βουτιά στο έδαφος και τον έπιασε. Ο αέρας σφύριξε στην προσπάθειά του να περάσει ανάμεσα από τα δέντρα για να βγει από την άλλη πλευρά. 
Τίποτα από αυτά δεν επηρέαζαν τον Ευδόκιμο. Δεν φοβόταν. Είχε την ικανότητα να μην γίνεται αντιληπτός από τα ζώα. Δεν το ’χε καταφέρει ακόμη με τους ανθρώπους, στο επιθυμητό αποτέλεσμα, αλλά προς το παρόν, δεν ήταν αυτό που τον προβλημάτιζε, άλλο έψαχνε. Αρκεί να το έβρισκε. Το κακό ήταν ότι εμφανίζονταν μόνο σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, κάτω από ιδανικές συνθήκες. Ήταν κοντά. Το ένοιωθε, το μυρίζονταν στον αέρα. Είχε την μυρωδιά της ηλεκτρισμένης ατμόσφαιρας, πριν την καταιγίδα. Όταν θα ήταν η ώρα του, το πεδίο θα γίνονταν ισχυρότερο κι εκείνος θα χρησιμοποιούσε τους καθρέφτες για να το αποκαλύψει σε όλο του το μεγαλείο. Πρώτα όμως έπρεπε να είναι συγκεντρωμένος και προσεκτικός.
Ο Βασίλης εμφανίστηκε από το πουθενά μέσα στην πυκνή βλάστηση και ο Ευδόκιμος μόλις που μπόρεσε να κρυφτεί πίσω από έναν θάμνο. Στην αρχή φοβήθηκε ότι μπορεί να τον είχε δει. Μετά κατάλαβε, ότι δεν ίσχυε κάτι τέτοιο. Εξάλλου ο Βασίλης φαίνονταν σαν να υπνοβατούσε ή σαν κάποιος να του ’χε δέσει σχοινιά και τον κατηύθυνε. Ήταν δυνατόν; Εκτός και αν...... Αλλά πάλι πως; Χωρίς τους καθρέφτες; Αποκλείεται! Τον ακολούθησε όσο πιο προσεκτικά μπορούσε. Λίγα λεπτά μετά τον έβγαλε σε ένα μικρό ξέφωτο. Κρυμμένος πίσω από ένα μεγάλο κορμό δέντρου, είδε τον Βασίλη να σηκώνει το κεφάλι του και να κοιτά ψηλά. Κοίταξε κι εκείνος, αλλά δεν υπήρχε τίποτα εκεί πάνω. Ξαφνικά, ο Βασίλης, κατέβασε το κεφάλι του και πήρε το δρόμο του γυρισμού. Ο Ευδόκιμος τον ακολούθησε...... μέχρι το μπαρ.

16 σχόλια:

  1. Αχ Παναγία μου καλά ήταν που τα διάβασα μαζεμένα...η αγωνία μου είναι τεράστια για τη συνέχεια!!! Εξαιρετικό!!! καλό βράδυ γειτόνισσα!! φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Leviathan,
    χαίρομαι που σου άρεσε!!!! Να είσαι καλά, γείτονα!!!! Περιμένω κι εγώ με αγωνία για τη δική σου συνέχεια! Τα φιλιά μου και την αγάπη μου!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σταυρούλα μου όσο πάει και δυναμώνει η αγωνία!
    Ειλικρινά δεν μπορώ να σταματήσω την ανάγνωση!
    Κινείς με μαεστρία τα "νήματα" και αναγνωρίζουμε το μεγάλο ταλέντο σου!

    ΚΑΛΉ ΣΟΥ ΜΈΡΑ ΚΟΡΊΤΣΙ ΜΟΥ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιαγιά Αντιγόνη,
      σε ευχαριστώ πολύ! Χαίρομαι πραγματικά που σου αρέσει!
      Να είσαι καλά και καλό Σαββατοκύριακο!!! Τα φιλιά μου και την αγάπη μου!!!!

      Διαγραφή
  4. Δεν καταλαβαίνω τίποτα ! Και χαίρομαι για αυτό ! Πολύ μυστήριο !!
    Έξυπνο το εύρημα με τις σφήκες, υποθέτω πως έχει σημασία.

    Έχεις πολύ φαντασία ! Μπράβο !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Gip,
      έχεις δίκιο για τα έντομα.... δεν τέλειωσε αυτό.....
      Να που μου βγήκε σε καλό αυτή η φαντασία, γιατί στη μαμά μου δεν άρεσε καθόλου να ονειροβατώ.... χαχαχαχαχα!!!!
      Σε ευχαριστώ πολύ! Την καλημέρα μου!!!!!

      Διαγραφή
  5. Ήμαρτον!! Θα μας τρελάνεις! Θαυμάσια η αγωνία που φυτεύεις. ¨Ομορφη η σκηνή μέσα στο δάσος!
    Μου αρέσει γιατί δεν πάει πουθενά το μυαλό μου!
    Προχώρα το είναι πολύ ωραία η αφηγηση και το μυστήριο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστόφορε,
      είδες τι μου ’κανε ο King; Βέβαια, βοηθά και το περιβάλλον εδώ πάνω. Κάθε μέρα, όταν φεύγω από την Δράμα για να ανέβω στο χωριό, στα δεξιά μου σε ένα σημείο μετά τα χωράφια, υψώνεται ένα μικρό βουνό που στις παρυφές του έχει αυτό το δάσος. Εκεί μέσα έστησα το σκηνικό, αν και ποτέ δεν δώθηκε η ευκαιρία να το επισκευθώ. Βέβαια, δεν προτείθεμαι να πάω..... γιατί ο τόπος είναι γεμάτος φίδια..... Να τα δεις όταν βγαίνουν στην άσφαλτο μετά το μεσημέρι. Δεν σου λέω τίποτα.... χαχαχα!!!
      Την καλησπέρα μου!!!!! Να είσαι καλά και καλό Σαββατοκύριακο!!!!!

      Διαγραφή
  6. Θα μας τρελάνεις απ'την αγωνία και δεν μπορούμε να κάνουμε και σενάρια με όσα μας έχεις αποκαλύψει!
    Τ'αφήνω επάνω σου να τ'αποκαλύψεις με τον τρόπο που μόνο εσύ γνωρίζεις και να μας μαγέψεις!

    Τα θαλασσινά μου φιλιά για καλό ΠΣΚ!
    Εδώ ήρθε πάλι ο χειμώνας φαντάζομαι εκεί τι κρύο θα κάνει:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Zoyzoy,
      μακάρι να τα καταφέρω .....
      Πάντως χαίρομαι που μέχρι τώρα σου άρεσε!!!!
      Σε ευχαριστώ πολύ!!!!
      Κάνει κι εδώ πάνω .... Εγώ δεν άντεξα και άναψα την σόμπα εχθές, το βράδυ.
      Καλό Σαββατοκύριακο και σε σένα!!! Φιλιά πολλά πολλά!!!!!

      Διαγραφή
  7. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΜΟΥ!!!!!!
    ΒΡΕ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΣ; ΚΑΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΚΑΙ ΕΧΩ ΑΓΩΝΙΑ!!!!!!!! ΟΙ ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ ΠΕΙΡΑΜΑ....ΦΥΣΙΚΗ Η ΠΑΡΑΨΥΧΟΛΟΓΙΑ; ΑΝΤΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ.......
    ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έφη!!!
      Σε μπέρδεψα κι εσένα; Να δω τώρα πως θα σας ξεμπερδέψω, χωρίς να το καταλήξω σε πατάτα.....χαχαχαχα!!!!!
      Πάντως μέσα είσαι! Φυσική και παραψυχολογία. Μπράβο, Εφάκη μου!
      Τα φιλιά μου και την αγάπη μου!!!!! Καλό Σαββατοκύριακο και σε σένα!!!!

      Διαγραφή
  8. Έχω την εντύπωση ότι ο Βασίλης έχει πάρει τη δύναμη που έχουν οι καθρέφτες και θα οδηγησει τον Ευδόκιμο εκεί που θέλει.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. aria,
      οι καθρέφτες από μόνοι τους δεν έχουν δύναμη. Το πεδίο που δημιουργήθηκε έκανε την δουλειά.... γίνεται σιγά σιγά δυνατό....... Ο Ευδόκιμος βρήκε το «Θύμα» του......
      Την καλησπέρα μου!!!! Καλό Σαββατοκύριακο!!!!!

      Διαγραφή
  9. εχω χασει επεισοδια ... και αυτό το σκοτάδι δε βοηθά, δε βλεπω τη μυτη μου. Από που ανάβει το φώς?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οδοιπόρε,
      έχεις δίκιο, αλλά ο ένας είναι καθοδηγούμενος από κάτι..... και ο άλλος, έχω εξηγήσει από την αρχή ότι είναι μυστήριος..... αφού στην καταιγίδα στέκει όρθιος με την ομπρέλα.... σαν να βρίσκεται σε λιακάδα.......
      Ελπίζω να κάλυψα το κενό.... αλλιώς την έβαψα.... μάλλον..... το κατέστρεψα, ε;
      Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!!!!! Να είσαι καλά!!! Περιμένω κι άλλες όπου τις βρεις, να τις διορθώνω όταν χρειάζεται!!!!
      Την καλησπέρα μου!!!!

      Διαγραφή

Τσιγάρο Κρέας ....

Να διευκρινίσω αρχικά ότι δεν θέλω να επιτεθώ σε κανέναν. Μια σκέψη θέλω να καταθέσω, επειδή τυγχάνει να είμαι και καπνίστρια και ......