Σάββατο 26 Μαΐου 2012

Ψάχνοντας στο σκοτάδι. στ’

Ο ουρανός σκοτείνιασε. Είχε πολύ ώρα που φύσαγε, με αποτέλεσμα τα σύννεφα να μαζευτούν γρήγορα στον ορίζοντα και να καλύψουν τον ήλιο. Οι πρώτοι κεραυνοί έπεσαν στο βουνό. Ο εκκωφαντικός θόρυβος από τις βροντές, ξύπνησε τον Βασίλη που δεν είχε σηκωθεί ακόμη από το κρεβάτι. Η ώρα ήταν περασμένες.....
Ο Βασίλης κοίταξε το ρολόι.
«Είναι δυνατόν;», ανασηκώθηκε, το πήρε στα χέρια του και το κοίταξε με τέτοιο τρόπο, λες και δεν είχε ξανά δει ρολόι στη ζωή του.
Οι αριθμοί ήταν ανάποδα. Σήκωσε το βλέμμα του. Όλα έμοιαζαν να είναι ίδια, αλλά διαφορετικά. Στο κομό, απέναντι, τα καλλυντικά της γυναίκας του αραδιασμένα αντίστροφα, η ντουλάπα δεξιά, η πόρτα αριστερά. Σαν κάποιος να του έκανε φάρσα όσο κοιμόταν και άλλαξε όλο το δωμάτιο. Και το παράθυρο. Πως βρέθηκε το παράθυρο, στην άλλη πλευρά της κρεβατοκάμαρας; Άφησε το ρολόι από τα χέρια του κι εκείνο κύλισε στην πλευρά της Ευρυδίκης. Πέταξε το πάπλωμα από πάνω του και κατέβασε τα πόδια του στο δάπεδο. Οι παντόφλες του, σωστά τοποθετημένες, τα σχέδια επάνω κι αυτά ανάποδα.
«Ωχ, Θεέ μου! Σίγουρα τρελάθηκα!», αναφώνησε. Προχώρησε προσεκτικά προς την πόρτα και την άνοιξε. Τα  ίδια και στον διάδρομο. Κατέβηκε προσεκτικά τη σκάλα, για να πάει στην κουζίνα. Η Ευρυδίκη, σίγουρα θα ήταν εκεί και θα έπινε τον καφέ της, τέτοια ώρα. Μπήκε στην κουζίνα, αλλά η γυναίκα του δεν τον κατάλαβε. Πήγε κοντά της και προσπάθησε να την αγγίξει, αλλά μάταια. Δεν την έφτανε. Όσο άπλωνε το χέρι του, τόσο εκείνη απομακρύνονταν από κοντά του. 
«Τι μου συμβαίνει; Δεν είναι δυνατόν να είμαι δίπλα σου και να μην με βλέπεις. Ευρυδίκη! Σου μιλάω, γαμώτο!», άρχισε να εκνευρίζεται. 
Η Ευρυδίκη, ήπιε την τελευταία γουλιά του καφέ της και σηκώθηκε, κρατώντας στα χέρια της την άδεια κούπα. Πέρασε δίπλα του και κατευθύνθηκε προς τον νεροχύτη, για να την πλύνει. Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε στην είσοδο της κουζίνας ο Ευδόκιμος. 
«Καλημέρα σας, κυρία Γρηγορίου.», της είπε μελιστάλαχτα.
Ο Βασίλης ένιωσε το αίμα να ανεβαίνει στο κεφάλι του. Τον γελοίο, προσπαθούσε να γίνει γοητευτικός. Και το κατάφερνε, μάλιστα, αρκετά καλά, αφού η Ευρυδίκη γύρισε όλο το σώμα της και του χαμογέλασε, όπως χαμογελούσε και σε εκείνον; 
«Θα σε ..... », έκανε να αρπάξει τον Ευδόκιμο από τα πέτα του πουκαμίσου του, αλλά έπαθε ότι και με την γυναίκα του προηγουμένως. Δεν τον έφτανε. 
«Καλημέρα και σε σας, κύριε Σεραφείμ. Δεν σας είδαμε καθόλου  τελευταία. Πως είστε; Σας αρέσει ο τόπος μας;», άκουσε την γυναίκα του να λέει.
«Ω, πολύ καλά είμαι! Είναι πολύ όμορφα, εδώ πάνω, οφείλω να σας πω. Είχα σκοπό να μείνω λιγότερες μέρες, αλλά δεν μου κάνει καρδιά να φύγω.»
«Ε, τότε μη φύγετε. Αν δεν έχετε κάτι να σας αναγκάζει να αποχωρίσετε.... Να βάλω καφέ;»
«Θα ήθελα έναν, εάν δεν είναι κόπος!».
«Τι κόπος, καλέ! Τον ετοιμάζω, αμέσως.»
«Μπορώ να καθίσω μαζί σας, παρακαλώ; Θα ήθελα λίγη παρέα, σήμερα, που ο καιρός δεν βοηθά για περίπατο.».
«Πολύ ευχαρίστως!».
Τώρα τα νεύρα το Βασίλη ήταν κρόσσια. Όσο η Ευρυδίκη ετοίμαζε τον καφέ του Ευδόκιμου και είχε γυρισμένη την πλάτη της σε εκείνον, ο Ευδόκιμος κατεύθυνε το βλέμμα του στον μικρό καθρέφτη, που είχε η Ευρυδίκη αναρτημένο δίπλα στην πόρτα. Ο Βασίλης ένιωσε να του κόβεται η ανάσα. Τώρα ο Ευδόκιμος τον έβλεπε. Όχι πριν, αλλά τώρα, σίγουρα.
«Πως, που να πάρει ο διάβολος, το κάνεις αυτό;», τον ρώτησε.
Ο Ευδόκιμος του χαμογέλασε χαιρέκακα, χωρίς να απαντήσει. Πριν η Ευρυδίκη γυρίσει με τον καφέ στα χέρια, ο Ευδόκιμος πλησίασε στον καθρέφτη, έβαλε το πρόσωπό του μπροστά και είπε χαμηλόφωνα, να μην ακούσει εκείνη.
«Ξύπνα!».
Ο Βασίλης πετάχτηκε από το κρεβάτι κι ανακάθισε. Ένιωθε δυσφορία. Κάτι έβλεπε στον ύπνο του πάλι, αλλά δεν μπορούσε να θυμηθεί τι. Άπλωσε το χέρι του στο κομοδίνο να πιάσει το ρολόι για να δει τι ώρα ήταν, αλλά το ρολόι δεν ήταν στη θέση του. Γύρισε να το ψάξει στο άλλο κομοδίνο, όταν το είδε μπρούμυτα δίπλα του. 
«Τι δουλειά έχεις εσύ εδώ;», το ρώτησε, σαν να μπορούσε εκείνο να του δώσει την απάντηση. 
Η ώρα ήταν περασμένες έντεκα. Το ’χε παρακάνει στον ύπνο, αλλά δεν ένιωθε ξεκούραστος. Ντύθηκε και κατέβηκε στην κουζίνα. Όταν είδε τον Ευδόκιμο εκεί μέσα, αισθάνθηκε σαν να το ’χε ξανά ζήσει αυτό. Σαν να ήταν η δεύτερη φορά, αλλά δεν πρόλαβε να σκεφτεί τίποτα άλλο.
«Καλημέρα, αγάπη μου! Ο κύριος Ευδόκιμος ήθελε να πιει καφέ μαζί μας, σήμερα. Κάθισε να φέρω και τον δικό σου.».
Ο Βασίλης προχώρησε καχύποπτα προς το τραπέζι και τράβηξε μια καρέκλα να καθίσει. Κάθισε όσο πιο μακριά γίνονταν από αυτόν τον άνθρωπο. Τον απεχθάνονταν και τον φοβόταν, ταυτόχρονα. 
«Καλημέρα.», είπε ξερά ο Βασίλης.
«Καλημέρα.», του χαμογέλασε ο Ευδόκιμος.
Ο Βασίλης μαζεύτηκε στην καρέκλα του, όπως τα παιδιά όταν τα μαλώνεις. Αυτό το χαμόγελο το ’χε ξανά δει, ήταν σίγουρος. 
Η γυναίκα του δεν το πρόσεξε, όταν του πρόσφερε τον καφέ. Ήταν χαμογελαστή και κεφάτη.
«Εδώ, με τον κύριο Ευδόκιμο, συζητούσαμε για το χωριό και για το δασάκι που είναι πέρα από το κτήμα του Τάκη. Θα ήθελε, λέει, να το επισκεφθεί.».
«Σοβαρά;», σήκωσε τα φρύδια του ο Βασίλης και κοίταξε μια την γυναίκα του και μια τον Ευδόκιμο.
«Και τι το ενδιαφέρον έχει το δάσος εκτός από δέντρα και ζώα;», ρώτησε καχύποπτα. 
«Μου αρέσει η φύση, βλέπετε. Σαν άνθρωπος της πόλης, μου αρέσει που και που να κάνω εξορμήσεις σε τόπους και να μελετώ....», δεν πρόλαβε να συνεχίσει.
«Και θέλετε να μου πείτε ότι δεν πήγατε ήδη εκεί πάνω;», τον ρώτησε ο Βασίλης με νεύρα.
«Βασίλη! Σε παρακαλώ! Πως του μιλάς έτσι, του ανθρώπου;», πετάχτηκε η Ευρυδίκη.
«Συγχωρέστε τον, παρακαλώ. Δεν ξέρω τι έχει πάθει....».
«Δεν πειράζει κυρία Γρηγορίου. Εγώ τελείωσα, με τον καφέ μου. Μου επιτρέπεται.....», είπε και αποχώρησε από την κουζίνα.
«Τι τρόπος ήταν αυτός μου λες; Τι σου ’κανε ο Χριστιανός;», η Ευρυδίκη δεν πίστευε στα μάτια της. Δεν μπορεί να ήταν ο άντρας της αυτός. Ποτέ μέχρι τώρα δεν είχε φερθεί σε πελάτη με τέτοιο τρόπο, όσο παράξενος κι αν ήταν. Βέβαια ο κύριος Ευδόκιμος, ήταν ευγενικότατος και ευχάριστος. 
«Δεν τον θέλω εδώ μέσα. Θέλω να μας αδειάσει την γωνιά το γρηγορότερο.».
«Αυτό που λες δεν γίνεται! Πριν κατέβεις μου έκλεισε το δωμάτιο για όλο το μήνα και μου έδωσε και προκαταβολή.».
«Να του τη δώσεις πίσω, κατάλαβες;».
«Όχι, αγαπητέ μου, εσύ δεν κατάλαβες! Ο πελάτης θα μείνει. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να τους διώχνουμε και το ξέρεις αυτό, πολύ καλύτερα από μένα. Ο πελάτης μένει, πάει και τελείωσε.».
«Πολύ καλά λοιπόν! Εγώ δεν θα φταίω σε τίποτα, για ότι και να γίνει από εδώ και πέρα!», της είπε και βγήκε από την κουζίνα, πετώντας την καρέκλα στο δάπεδο.
Η Ευρυδίκη έμεινε να κοιτά το κενό. Πρώτη φορά μάλωναν για κάτι. Συνήθως, ο ένας από τους δύο έκανε πίσω και μετά το συζητούσαν. Μα τι τον είχε πιάσει στα καλά καθούμενα με τον άνθρωπο; Μάζεψε την καρέκλα βάζοντάς την στη θέση της και έπλυνε τα φλιτζάνια, βουρκωμένη. 
.......
Ο Βασίλης ανέβηκε τη σκάλα και πλησίασε την πόρτα. Θα έμπαινε μέσα να δει με τα ίδια του τα μάτια. Φοβόταν πάρα πολύ, αλλά έπρεπε να καταλάβει, τι στο καλό ήταν αυτό. Είχε δει τον Ευδόκιμο να φεύγει με το τζιπ, οπότε προλάβαινε να ρίξει μια ματιά. Άνοιξε με το δεύτερο κλειδί που είχε για το δωμάτιο και προχώρησε προσεκτικά μέσα. Το βλέμμα του εστίασε στο κομό με τους καθρέφτες. Ήταν αρκετά σκοτεινά, γιατί ο ουρανός δεν είχε ανοίξει από τα σύννεφα, ακόμη. Η βροχή είχε σταματήσει για λίγο, αλλά όλα έδειχναν ότι σύντομα θα άρχιζε πάλι. 
Το λιγοστό φως που έμπαινε από το παράθυρο χτύπαγε στις τρεις επιφάνειες, αλλά δεν δημιουργούσαν αντανάκλαση. Πήγε σιγά-σιγά και έσκυψε ανάμεσα στα τρία κάτοπτρα, όπως την προηγούμενη φορά. Εκείνη την στιγμή άστραψε. Το δυνατό φως της αστραπής δημιούργησε αντανάκλαση και μέχρι να ακουστεί η βροντή ο Βασίλης χάθηκε. Νεκρική σιγή στο δωμάτιο.
Ο Βασίλης προσπάθησε να σταθεί. Δύσκολα, λίγο, αλλά κατάφερε να κάνει μερικά βήματα. Που βρίσκονταν; Στο δωμάτιο, αλλά .... και τότε θυμήθηκε. Θυμήθηκε τι είδε και την πρώτη φορά και τη δεύτερη στον ύπνο του. Ήταν μέσα στους καθρέφτες. Μόνος. Μόνος; Ένα ανεπαίσθητο βουητό. Από έρχονταν; Βγήκε από το δωμάτιο εκείνο καθοδηγούμενος από τον βόμβο που τον κατεύθυνε στην κρεβατοκάμαρα τους. Έβαλε το χέρι του στο πόμολο. Κάτι του θύμιζε ο ήχος. Άνοιξε την πόρτα και τότε το σμήνος όρμισε κατά πάνω του. Εκατοντάδες, χιλιάδες, εκατομμύρια.... σφήκες........ Τράβηξε την πόρτα να κλείσει και την κράτησε κόντρα με όλη του την δύναμη μην τυχόν και τα έντομα κατάφερναν να την ανοίξουν. 
Οι κλειδώσεις του χεριού του άσπρισαν, αλλά δεν ήθελε να αφήσει το πόμολο. Τις άκουγε ακόμη να πέφτουν πάνω στην πόρτα, όλες μαζί σαν να ήθελαν να την σπάσουν και ξαφνικά σιγή. Απόλυτη σιγή. Πήρε το χέρι του από το πόμολο που είχε μουδιάσει και περίμενε. Τίποτα. Δεν τις ξανά άκουσε.
«Ώστε από εδώ έρχεστε.....αλλά πως το κάνετε;», αναρωτήθηκε.
Ήθελε να γυρίσει πίσω. Έπρεπε, να γυρίσει οπωσδήποτε. Δεν του άρεσε αυτή η πλευρά. Ήταν τρομακτικά ίδια και τρομακτικά διαφορετική..... και το χειρότερο, εδώ ήταν τελείως μόνος..... παρέα με τις σφήκες..... και τις σφήκες, τις φοβόταν. Πήγε ξανά στο δωμάτιο του Ευδόκιμου. Μόλις μπήκε μέσα ένιωσε ένα βαρύ χτύπημα στο κεφάλι και όλα σκοτείνιασαν.
Ο Ευδόκιμος το είχε ψυλλιαστεί, ότι ο Βασίλης θα εισέβαλε στον προσωπικό του χώρο, γι’ αυτό έκρυψε το τζιπ στο παρακάτω στενό και γύρισε με τα πόδια. Όταν βρήκε την πόρτα ανοιχτή και το δωμάτιο άδειο, τον ακολούθησε. Ο Βασίλης είχε όλη του την προσοχή στραμμένη στο δωμάτιο με τα έντομα. Κρύφτηκε πίσω από την πόρτα, τον περίμενε και όταν ξανά ’ρθε πίσω, τον κοπάνησε με την ομπρέλα του. Δεν ήταν σίγουρος αν θα κατάφερνε να τον ρίξει με την μια κάτω, γιατί εδώ τα πράγματα ήταν πιο ελαφριά, αλλά τελικά έκανε τη δουλειά της. 
Τώρα έπρεπε να γυρίσουν. Δεν ήταν δύσκολο.  Το ’χε κάνει κι άλλες φορές με τους συναδέλφους του, αλλά κανείς από εκείνους δεν ήταν λιπόθυμος. Αυτόν εδώ έπρεπε να τον τραβήξει. Έβγαλε από την τσέπη του τον μετατροπέα μοριακής δομής και τον έστησε στο δάπεδο. Πάτησε το κουμπί και τον άναψε. Αμέσως εμφανίστηκε η μεμβράνη. Έπρεπε να το σύρει εκεί μέσα. Ο τύπος ήταν βαρύς εδώ, φαντάσου στην άλλη πλευρά.
Ακούστηκε ένας γδούπος. Ο Ευδόκιμος βρέθηκε κάτω από το βάρος του Βασίλη. Με κόπο τον πέταξε από πάνω του. Σηκώθηκε και έκλεισε τον μετατροπέα. Μετά, πήρε τους καθρέφτες και έφυγε από το δωμάτιο πριν ξυπνήσει ο Βασίλης και τον βρει μαζί του.

16 σχόλια:

  1. Μια χαρά πάει !!
    Εκελι λίγο που του επιτέθηκε ο Ευδόκιμος ήθελε να αφήνεις καμιά γραμμή ανάμεσα ή να βάζεις τελείες... Αλλά λεπτομέρειες μη χολοσκάς.

    ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ !!! Και Θρίλερ είναι, και καλή επιστημονική φαντασία χωρίς καμιά πατάτα είναι, και το ενδιαφέρον προκαλεί...

    Το 'χεις !! Άψογη !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Gip,
      να σου πω την αλήθεια μου, αυτό ειδικά το κομμάτι το ψιλοφοβήθηκα...... γιατί ήταν και πολύ μεγάλο.....
      Σε ευχαριστώ πολύ!!!! Ξέρεις.... με άλλη διάθεση συνεχίζεις όταν βλέπεις ότι υπάρχει αποδοχή.... και το συμαντικότερο, όταν ο ένας από αυτούς είναι και φυσικός!!!!
      Να είσαι καλά!!! Καλή εβδομάδα!!!!!

      Διαγραφή
  2. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΜΟΥ!
    ΒΡΕ ΘΗΡΙΟ ! ΠΟΥ ΤΑ ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ; ΕΣΥ ΕΧΕΙΣ ΜΕΛΛΟΝ!!!!!!!ΑΠΙΘΑΝΟ! ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ!!!!!!!!
    ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έφη,
      είδες που ανακάλυψες και μόνη σου ότι και φαντασμένη είμαι και φαντασιόπληκτη..... χαχαχα!!!!
      Φιλενάδα, μου αρέσει πολύ η επιστημονική φαντασία και πάντα θαύμαζα τους ανθρώπους που μπορούσαν να γράφουν για τέτοια θέματα. Στο μεταξύ, μετά το σχολείο ανακάλυψα ότι μου αρέσει η φυσική και η τεχνολογία(είμαι και "πανέξυπνη"..... που άφησα τα χρόνια εκείνα να πάνε χαμένα...). Κατάλαβες τώρα τι στραβό και ανάποδο πλάσμα είμαι, συν τοις άλλοις.
      Χαίρομαι που σου αρέσει πάντως!!!! Να είσαι καλά!!! Φιλάκια πολλά πολλά και την αγάπη μου!!!!!

      Διαγραφή
    2. ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΚΙ ΕΓΩ ΠΩΣ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙΣ ΤΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ!
      ΦΙΛΑΚΙΑ ΒΡΕ!!!!!

      Διαγραφή
    3. Έφη μου,
      σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου!!!!
      Την αγάπη μου και τα φιλιά μου!!! Καλή εβδομάδα!!!!

      Διαγραφή
  3. Σταυρούλα, το βρήκες το αίνιγμα !!
    Με την πρώτη !!
    Μπράβο παρατηρητικότητα ! Δεν έχεις μόνο φαντασία !

    Προχώρα και το έργο σου. Τώρα που βρήκαμε την Ελληνίδα Ursula Le Guin !!

    Επεξήγηση : Στις δεκαετίες 65-95 διάβαζα ΠΟΛΥ επιστημονική φαντασία. Φανατικός. Τότε η καλύτερη γυναίκα συγγραφέας επιστημονικής Φαντασίας για μένα ήταν η Ούρσουλα Λε Γκεν.

    Δεν ήταν η μόνη (αν και δεν ήταν πολλές) αλλά ήταν η καλύτερη ! Βραβευμνένη, έργα της έχουν γίνει και ταινίες.

    Είσαι η Ελληνίδα Ούρσουλα Λε Γκεν λοιπόν , έκλεισε !!!!

    Γιαγιάκα τώρα πλέον, αλλά στα νιάτα της ήταν εμφανίσιμη. Πιο κάτω βρίσκεις πληροφορίες

    Πάτα εδώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Gip,
      για το αίνιγμα δεν ήμουν και σίγουρη, αλλά σαν Παρθένος η παρατηρητικότητα είναι ένα από τα χαρακτηριστικά μου..... Βέβαια, λόγω ηλικίας αρχίζουν τα ψιλοπροβλήματα με την όραση, αλλά εντάξει.... το παλεύω ακόμη.
      Κοίτα, τώρα να σου πω. Δεν τολμώ ούτε στο ελάχιστο να συγκριθώ με μια γυναίκα τέτοιου βεληνεκούς. Μακάρι να καταφέρω να είμαι λίγο καλή ώστε να μπορώ να κρατώ το ενδιαφέρον σας, αλλά ούτε μια στιγμή δεν φαντάστηκα ότι μπορεί να υπάρξει σύγκριση. Πάντως είναι πολύ πολύ μεγάλη τιμή για μένα τα όσα γράφεις και μόνο για αυτό αξίζει να προσπαθώ περισσότερο για να γίνομαι καλύτερη! Να είσαι πάντα καλά!!!!! Σε ευχαριστώ πολύ για όλα!!!! Την βαθιά μου εκτίμηση!!!!!

      Διαγραφή
  4. Ήταν πολύ ευχάριστο το ότι κατά την επιστροφή μου με περίμεναν τρία ολόκληρα κεφάλαια! Την απήλαυσα την ανάγνωση! Μου αρέσουν πολύ οι ιστορίες επιστημονικής φαντασίας! Να σκεφτείς ότι η αγαπημένη μου τηλεοπτική σειρά είναι το "Fringe". Τίποτε άλλο δεν σου λέω παρά μόνο ένα μεγάλο μπράβο Σταυρούλα Ζέρβα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αθηνά,
      γύρισες!!!! Πόσο χαίρομαι!!!! Άντε και σιδερένια!!!!!!
      Τη βλέπω κι εγώ τη σειρά, όποτε προλαβαίνω. Από επιστημονική φαντασία, ένα θα σου πω.... Θυμάται κανείς το "Διάστημα 1999" που έπαιζε στην κρατική το 1977-78? Εγώ είμαι φαν του είδους από τότε.... Καλά κατάλαβες.... τόσο μεγάλη είμαι....
      Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!!!! Χαίρομαι που σου αρέσει κι εσένα τόσο πολύ!!!!! Να είσαι καλά!!! Καλή ανάρρωση, φιλενάδα!!!!! Φιλιά πολλά πολλά!!!!

      Διαγραφή
  5. Κάθε φορά η ιστορία σου μου κεντρίζει ακόμα περισσότερο την περιέργεια και την αγωνία για την συνέχεια.Θρίλερ και επιστημονική φαντασία είναι τα καλύτερά μου!
    Έχω κάνει συλλογή, με παλιές και νέες σειρές επιστημονικής φαντασίας,"star-trek","x-files" και η ας το πούμε συνέχειά τους το "fringe", το "galactica" και το παλιό και η επανέκδοσή του και πολλά άλλα, και φυσικά το "Διάστημα 1999" δεν λείπει από την συλλογή, ναι και γω δεινόσαυρος είμαι ηλικιακά :P
    Καλή βδομάδα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Είμαι σίγουρος ότι άνετα αυτή η θαυμάσια ιστορία -θρίλερ-επιστημονικής φαντασίας- της εξαιρετικά καλογραμμένης- θα μπορούσε να γίνει μια εξαίσια ταινία!
    Λατρεύω την καλή επιστημονική φαντασία και νομίζω ότι βρέθηκε εδώ στην παρέα μια γνήσια δημιουργός.
    Περιμένω όπως και οι άλλοι την εξέλιξη.
    Είσαι ταλέντο. Δεν υπερβάλλω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστόφορε,
      με βλέπεις σε κανένα Χόλλυγουντ;;;;
      Πάει, την ψώνισα η γυναίκα..... Μην λέτε τέτοια και παίρνουν τα μυαλά μου αέρα και δεν μπορεί να με μαζέψει μετά ο συμβίος μου!!! χαχαχαχα!!!!
      Χαίρομαι που μπορώ και γίνομαι δημιουργική και αυτά που γράφω σας αρέσουν τόσο. Πάντως θέλει πολύ πολύ δουλειά και ψάχνω συνέχεια ώστε να είμαι ενημερωμένη με διάφορα τεχνολογικά επιτεύγματα. Για τον «μετατροπέα» διάβασα πρόσφατα. Βρήκα τον τρόπο να τους βγάζω από τις διαστάσεις χωρίς πρόβλημα, πια, γιατί εκεί είχα ένα θέμα, όταν ξεκίνησα. Κουτί ήρθε!!!!! Ας είναι καλά οι άνθρωποι που τον κατασεκεύασαν!!!! χαχαχα!!!!
      Την καλησπέρα μου και την αγάπη μου!!! Καλή εβδομάδα!!!!!

      Διαγραφή
  7. Λύκαινα,
    πράγματι χαίρομαι πάρα πολύ που σου αρέσει!!!! Να είσαι καλά!!!
    Που τα βρήκες όλα αυτά; Εντάξει, για τα δύο τρία πρώτα.... το galactica και το Διάστημα 1999; Πω πω μου άρεσε η Μάγια που μεταμορφώνονταν......
    Δεινόσαυροι καταλήξαμε, ε;;;; χαχαχαχα!!!!! Είδες; Η βροχή των μετεωρητών ούτε που μας άγγιξε!!!!!
    Φιλιά πολλά, φιλενάδα!!!!! Καλή εβδομάδα και σε σένα!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μένω άφωνος! Καλύτερο κι από το Fringe! όσο για το Διάστημα 1999, το ξαναβλέπω πάλι μαζί με το γιο μου (ετών 10).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. dimiscon,
      σε ευχαριστώ! Να είσαι καλά!!!!
      Και εσύ αυτής της γενιάς, ε;;;
      Την καλημέρα μου!!!! Φιλιά στον πιτσιρικά!!!!

      Διαγραφή

Τσιγάρο Κρέας ....

Να διευκρινίσω αρχικά ότι δεν θέλω να επιτεθώ σε κανέναν. Μια σκέψη θέλω να καταθέσω, επειδή τυγχάνει να είμαι και καπνίστρια και ......