Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Ψάχνοντας στο σκοτάδι. β’

Κατά τη διάρκεια της νύχτας, η καταιγίδα κόπασε. Ο αέρας σταμάτησε, αλλά η βροχή συνέχισε να πέφτει, μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Κάποια στιγμή αποκαταστάθηκε και το ρεύμα. Ο Βασίλης είχε σηκωθεί κανά δυο ώρες νωρίτερα και είχε πάει στην κουζίνα να ετοιμάσει τα βασικά, για το πρωινό του μοναδικού τους, ένοικου. Τα πιάτα, τα ποτήρια, τις μαρμελάδες, τα σκεύη που θα χρησιμοποιούσε η Ευρυδίκη για να ετοιμάσει την ομελέτα, τα ψωμάκια, τις τηγανίτες, τον καφέ και το τσάι. Οι κινήσεις του ήταν μηχανικές -είχε εκπαιδευτεί πια πολύ καλά- και το μυαλό του απασχολημένο, με τον άνθρωπο που βρίσκονταν στο πρώτο δωμάτιο ανεβαίνοντας τη σκάλα, δεξιά. 
Κάτι δεν του κόλλαγε, με αυτόν. Κάτι που είδε την ώρα που άνοιξε την πόρτα, αλλά δεν ήταν σίγουρος ότι το είδε. Ήταν σκοτεινά. Ο αέρας τον έσπρωξε πίσω. Το κεφάλι του είχε σκύψει ελαφρά για να προστατεύσει το πρόσωπό του από τη βροχή και μέχρι να ισορροπήσει από την δύναμη που τον τίναξε η πόρτα, ο άντρας είχε ήδη μπει στην είσοδο. Όλη την νύχτα, στο κρεβάτι όμως, όταν έκλεινε τα μάτια του, έβλεπε τον εαυτό του να ανοίγει στον τύπο κι εκείνος να στέκεται ευθυτενής, ατάραχος από την μανία της φύσης, με την ομπρέλα ανοιχτή πάνω από το κεφάλι του, λες και έξω είχε λιακάδα. Μάλλον, ήταν από τα παιχνίδια που παίζει το σκοτάδι, γιατί κανένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν μπορεί να σταθεί έτσι, σε τέτοιο καιρό. Αποτέλειωσε την δουλειά του, πήρε τον καφέ του και πήγε στο μεγάλο δωμάτιο για να μαζέψει, τα χαρτιά που άφησε σκόρπια πάνω στο γραφείο του, όταν κόπηκε το ρεύμα. Σε λίγο είχε τόσο απορροφηθεί, που ξέχασε αυτό που τον βασάνιζε. 
Λίγες ώρες μετά, κοντά στο μεσημέρι, εμφανίστηκε η Ευρυδίκη δίπλα του. Έβαλε το χέρι της στον ώμο του, έσκυψε και του ’δωσε ένα τρυφερό φιλί στο μάγουλο.
«Μωρό μου, πως πάει;»
Ο Βασίλης, έγειρε πίσω στο κάθισμα, σήκωσε το κεφάλι του προς τα αριστερά και της χαμογέλασε. Το βλέμμα του ήταν θολό από την αϋπνία.
«Είμαι λίγο κουρασμένος που δεν κοιμήθηκα καλά το βράδυ, αλλά κοντεύω. Εσύ;»
«Εγώ, πρέπει να πεταχτώ μέχρι τη Γιωργία και τον Τάκη. Με πήραν τηλέφωνο και θέλουν να τους κατεβάσω στην πόλη, γιατί το δικό τους αυτοκίνητο είναι στο γκαράζ. Επί της ευκαιρίας, θα κάνω και μερικά ψώνια που θέλω, για μένα.»
«Να πας γλυκιά μου! Εγώ τελειώνω σε λίγο. Θα φάω και θα πάω να ξαπλώσω καμιά ώρα. Τον πελάτη τον είδες καθόλου;»
«Ωωω, μην ανησυχείς γι’ αυτόν. Ήμουν μπροστά, στην ρεσεψιόν όταν έφυγε. Τον ρώτησα αν ήθελε να του ετοιμάσω κάτι για το μεσημέρι και μου είπε ότι δεν θα χρειαστεί, γιατί θα γυρίσει το βράδυ. Οπότε, έχεις όλο τον χρόνο δικό σου, να ξεκουραστείς κι εσύ. Φεύγω, τώρα. Μην ξεχάσεις να φέρεις ξύλα μέσα, ναι;». Τον φίλησε στα χείλη και έφυγε.
 .......
Μπιπ, μπιπ, μπιπ, μπιπ......
Γύρισε πλευρό, αλλά ο ενοχλητικός θόρυβος δεν σταμάτησε. Ξαφνικά πετάχτηκε από το κρεβάτι.
«Ο συναγερμός!», σκέφτηκε.
Βγήκε ξυπόλητος από το δωμάτιο κι έτρεξε στον πίνακα της ρεσεψιόν. Το φωτάκι από το νοικιασμένο δωμάτιο, αναβόσβηνε. Σήκωσε το τηλέφωνο και προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον ένοικο, αλλά μετά θυμήθηκε ότι έλειπε. Χωρίς δεύτερη σκέψη, άρπαξε το κλειδί, ανέβηκε δυο -δυο τα σκαλοπάτια και άνοιξε την πόρτα διάπλατα. 
Έμεινε να κοιτά, χωρίς να καταλαβαίνει. Δεν υπήρχε τίποτα που να υποδηλώνει φωτιά ή κάτι τέτοιο. Μπήκε προσεκτικά μέσα κι άρχισε να ερευνά τον χώρο. Τίποτα. Μέχρι και τα ξύλα από το τζάκι ήταν σβηστά.
«Τι στο καλό;», αναφώνησε. 
«Το συνεργείο συντήρησης.... Μου το ’πε ο υπεύθυνος ότι μπορεί να συμβεί, αν δεν κάνω τον καθιερωμένο έλεγχο στο σύστημα.....», πέρασε η σκέψη από το  μυαλό του και τον καθησύχασε. Ήταν έτοιμος να βγει και να κλείσει την πόρτα, όταν το μάτι του έπεσε πάνω στο μικρό κομό που βρίσκονταν κολλημένο στον τοίχο απέναντι από το παράθυρο, κάτω από τον μεγάλο καθρέφτη. 
Τρεις καθρέφτες, σε σχήμα παραλληλόγραμμου, λίγο πιο μικροί από οθόνη υπολογιστή, ενωμένοι μεταξύ του με άξονες σχηματίζοντας ένα π, -όχι ακριβώς π, αλλά περίπου- ήταν ακουμπισμένοι πάνω στην επιφάνεια του έπιπλου και το φως από το παράθυρο αντανακλούσε πάνω τους, σε όλο το δωμάτιο, δίνοντας την αίσθηση του προβολέα. Πήγε κοντά, έσκυψε και κοίταξε στον καθρέφτη που ήταν μπροστά. Το δεξί και αριστερό του προφίλ εμφανίστηκαν αντίστοιχα στους δύο πλαϊνούς και ξαφνικά ο ήχος από τον συναγερμό, έγινε τσίριγμα. Ένιωσε ένα οξύ πόνο να διαπερνά τα τύμπανα και να κατευθύνεται στο μυαλό του. Τινάχτηκε βίαια πίσω, βάζοντας τα χέρια του στα αφτιά του και έτρεξε έξω από το δωμάτιο. 


Η Ευρυδίκη μαζί με την Γιωργία και τον Τάκη, τον βρήκαν στο μεγάλο δωμάτιο, να κάθεται και να κοιτά το σβησμένο τζάκι. Φόραγε ακόμη τις φόρμες που χρησιμοποιούσε για πιτζάμες και ήταν ξυπόλητος. 
«Βασίλη;! Τι έπαθες;!», η Ευρυδίκη έτρεξε κοντά του, όταν κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. 
Εκείνος έστρεψε το βλέμμα του, ανοιγόκλεισε τα βλέφαρά του και εστίασε στα μάτια της. 
«Τι έπαθα; Τίποτα δεν έπαθα..... », της είπε και χαμογέλασε.
«Και τι κάνεις εδώ με τις πιτζάμες και ξυπόλητος;».
Κοίταξε κάτω, πρώτα στα ρούχα που φορούσε και ύστερα στα πόδια του. Άρχισε να θυμάται.
Η Ευρυδίκη κάθισε στο πλάι του και πήρε το χέρι του, μέσα στο δικό της. Ο Τάκης και η Γιωργία στέκονταν όρθιοι, άναυδοι από έκπληξη.  Δεν τον είχαν ξανά δει σε τέτοια κατάσταση. Ήταν αρκετά χλωμός, το βλέμμα του ήταν ακόμη, λίγο απλανές και οι κινήσεις του αργές. 
«Κόλλησε ο συναγερμός..... Πήγα..... Μετά το είδα και .......», έσφιξε τα βλέφαρά του και μόνο στη θύμηση του πόνου που ένιωσε, βάζοντας ταυτόχρονα τα χέρια του πάλι αφτιά του. 
«Τι είδες;», τον ρώτησε έντρομη η Ευρυδίκη.
«Τίποτα! Κατέβηκα, έκλεισα τον συναγερμό και ήρθα εδώ να ηρεμίσω λίγο.», είχε ξανά βρει τον εαυτό του. 
«Μπορείς να μου φέρεις ένα χυμό σε παρακαλώ, από την κουζίνα; Νιώθω ακόμη λίγο ζαλισμένος από τον θόρυβο.». 
«Αμέσως!», του είπε κι έκανε νόημα στην Γιωργία να την ακολουθήσει.
Ο Τάκης κάθισε στην πολυθρόνα.
«Δεν σε βλέπω και πολύ καλά......», είπε τελικά.
«Τι καλά να είμαι; Το σοκ που πέρασα, ούτε να το θυμάμαι δεν θέλω, αλλά δεν θέλω να τρομάξω την Ευρυδίκη.»
«Γιατί, τι έγινε;».
Μέχρι να γυρίσουν τα κορίτσια, είχε πει στον κουμπάρο του, επιγραμματικά, για την προηγούμενη νύχτα και για τους καθρέφτες.

20 σχόλια:

  1. Τι είδε μέσα στους καθρέφτες ο Βασίλης;
    Μην μου πεις, είναι ρητορική η ερώτηση.
    Φαντάζομαι θα το μάθουμε σε επόμενο κεφάλαιο.

    Ο Τάκης να υποθέσω ότι είναι ο Τάκης του πρώτου κεφαλαίου, ε;

    Μου αρέσει, μου αρέσει τρελά αυτό το μυθιστόρημα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αθηνά,
      με συγκινείς.... ειλικρινά!!!!
      Σε ευχαριστώ πολύ!!!! Είναι σημαντικό για μένα που με στηρίζεις κι εσύ τόσο πολύ όσο και οι υπόλοιποι. Να είσαι καλά!!!!
      Φιλιά πολλά πολλά!!!!

      Διαγραφή
    2. Δεν σε στηρίζω κατά κανέναν τρόπο.
      Εσύ είσαι που γράφεις πράγματα που μου αρέσουν και με κρατάνε σε αγωνία και μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον.
      Το θέμα είναι ότι σε βρήκα αργά, αλλά μια μέρα που θα έχω χρόνο θα καθίσω να διαβάσω το lover boy και να ψάξω και τι άλλο έχεις γράψει!
      Καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
    3. Αθηνά,
      χαίρομαι πολύ που τα βρίσκεις ενδιαφέροντα αυτά που γράφω, γι΄αυτό λέω με στηρίζεις. Είναι σίγουρο ότι αν δεν σου άρεσαν δεν θα ήσουν καν εδώ. Αυτό που έχω δε να σου πω είναι ότι τώρα άρχισα και γράφω τόσο μεγάλα κείμενα. Τον τελευταίο χρόνο, δηλαδή. Όπως και να έχει, χαίρομαι και απολαμβάνω το ότι τα λέμε. Να είσαι καλά!!!! Καλό Σαββατοκύριακο!!!!!

      Διαγραφή
  2. ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΑ...ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΙΠΑ ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ...Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΕΚΠΕΜΠΕΙ ΠΟΛΛΑ ΝΤΕΣΙΜΠΕΛ; Η ΤΙΠΟΤΑ ΕΞΩΓΗΙΝΑ ΚΟΛΠΑ ΜΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ Η ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ....Α ΡΕ ΕΥΔΟΚΙΜΕ!
    ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ....
    ΜΑΣ ΤΟ ΔΙΝΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΜΠΑΣΟ....ΑΝΤΕ ΑΥΡΙΟ ΓΡΑΨΕ ΜΑΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ....ΑΧ ! ΕΧΩ ΑΓΩΝΙΑ!!!!!!!!!
    ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΜΟΥ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έφη,
      έχω ένα ελάττωμα(πολλά έχω, δηλαδή.... αμέτρητα, αλλά εδώ θα σου πω για το ένα), δεν μπορώ να στρώσω τον απαυτό μου να γράψω όλο το κείμενο. Δεν έχω τον χρόνο...... αλλά πρέπει να έχω και την ανάλογη διάθεση, δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις. Πρέπει να είμαι σε μουντ που λέει ο Γιώργος, για να γράψω..... Τώρα τι εννοεί, μόνο εκείνος ξέρει.... Γιατί από μουντ, είμαι για μούντζα!!!!!!! χαχαχαχαχα!!!!!
      Προσπαθώ όμως να το κάνω όσο πιο γρήγορα γίνεται....
      Τα φιλιά μου και την αγάπη μου!!!!!

      Διαγραφή
  3. Πάλι τα διαβάζω δυο-δυο... και η ώρα είναι τρεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. dimiscon,
      μην φοβάσαι αγαπητέ μου! Δεν έχει να κάνει με βρυκόλακες, ούτε με πνεύματα! Αλλού το πάω!
      Την καλησπέρα μου!

      Διαγραφή
  4. Τώρα το διάβασα από την αρχή!
    Με συνεπήρε, είναι "δυνατό" όπως και η γραφή σου!
    Το γνωρίζεις πως σε θαυμάζω και σε καμαρώνω!
    Ανυπομονώ όπως πάντα για τη συνέχεια!
    Κοριτσάκι να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιαγιά Αντιγόνη!
      Πόσο χαίρομαι που είσαι εδώ!!!!!
      Το ξέρω και νιώθω πολύ τυχερή που σε γνώρισα! Σε ευχαριστώ πολύ! Είναι τιμή μου που ασχολείσαι μαζί μου και με στηρίζεις!!!!!
      Την αγάπη μου και μια μεγάλη αγκαλιά!!!!!!

      Διαγραφή
  5. Ε! Εσύ δεν υποφέρεσαι πια!!
    Θα με κάνεις καρδιακό από την αγωνία! Τι στο καλό συνέβη με τους καθρέφτες στο δωμάτιο;
    Μπράβο βρε Σταυρούλα. Ειλικρινά η γραφή σου δεν αφήνει τον αναγνώστη ούτε το μάτι του να πάρει από την οθόνη. Δεν τον αφήνεις να χαλαρώσει.
    Εξαιρετική εξέλιξη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστόφορε,
      ο σκοπός μου δεν είναι να πάθεις κάτι..... Αν είναι έτσι δεν θα ξανά γράψω...... στο λέω.....
      χαχαχαχα!
      Δεν μπορώ όμως να σου αποκαλύψω ακόμη κάτι, παρόλο που το θέλω πολύ!
      Κάνε λίγη υπομονή να γράψω παρακάτω, εντάξει;;;
      Την καλησπέρα μου!!!!! Καλό βράδυ!!!!!

      Διαγραφή
  6. Απαντήσεις
    1. aria patsi,
      εντάξει, θα γράψω όσο πιο σύντομα μπορώ...
      Την καλησπέρα μου!!!!

      Διαγραφή
  7. Τι μας ετοιμάζεις δεν μπορώ να προβλέψω που το πας και αυτό το κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον!
    Με την ησυχία σου μη το βιάζεις όσο πιο πολύ τόσο πιο μεγάλη αγωνία!

    Ετσι,έτσι να μας έχεις στην μπρίζα είμαι μαζόχα!χα!χα!

    Καλό ΠΣΚ με φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Zoyzoy,
      το λέω στην Έφη τι μου συμβαίνει..... πρέπει να έχω μουντ.....
      χαχαχαχα!!!
      Καλό Παρασκευοσαββατοκύριακο και σε σένα!!!! Πολλά πολλά φιλιά!!!!!!!!!!!!!!

      Διαγραφή
  8. Τώρα το διάβασα !! Νόμισα πως το είχα διαβάσει αλλά πηγαίνοντας να διαβάσω το τρίτο κατάλαβα πως είχα χάσει συνέχεια.

    Καλά... από μαιτρ του αστυνομικού, γίνεσαι τώρα μαιτρ του Φανταστικού !!

    Πολύ μου άρεσε. Περιμένω να δω κάποια στιγμή εξηγήσεις, να δω αν στέκουν, εννοώ όχι απολύτως, αδεία φαντασίας, επιστημονικής ή μη... (αν και στο φανταστικό όλα στέκουν, στην επιστημονική φαντασία είναι λίγο πιο σφιχτά τα πράγματα).

    Πάω για την τρίτη συνέχεια. ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Gip,
      το ξέρω ότι στην επιστημονική φαντασία είναι πιο σφιχτά τα πράγματα, αλλά το συγκεκριμένο θέμα..... δεν είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο με την ευρύτερη έννοια. Δηλαδή ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να τα αντιληφθεί..... εκεί ποντάρω...... ελπίζω δηλαδή.
      Χαίρομαι που μέχρι εδώ σου αρέσει!
      Την καλησπέρα μου!!!!

      Διαγραφή
  9. Φοβερή και τρομακτική η συνέχεια!!!!! και η αγωνία κορυφώνεται!! πάω για το τρίτο κομμάτι!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τσιγάρο Κρέας ....

Να διευκρινίσω αρχικά ότι δεν θέλω να επιτεθώ σε κανέναν. Μια σκέψη θέλω να καταθέσω, επειδή τυγχάνει να είμαι και καπνίστρια και ......